Πολύ σωστά αποφάσισε η ΕΟΠΕ να υπάρχουν αυστηρότατες κυρώσεις για όποιες ομάδες δεν κατεβαίνουν να αγωνισθούν στα εθνικά πρωταθλήματα, έστω σε ένα παιχνίδι τους.
Ακόμα καλύτερα θα ήταν να έβαζε η Ομοσπονδία και μία ρήτρα συμμετοχής στις εθνικές κατηγορίες.
Θες να παίξεις σε εθνική κατηγορία ;
Παρουσίασε δέσμευση για συγκεκριμένο ποσό, ώστε να δούμε ότι μπορείς να καλύψεις, έστω ένα μέρος απο τα στοιχειώδη έξοδα σου, όπως είναι οι μετακινήσεις και η αγορά ιματισμού αλλά και τα κόστη ιατρικής περίθαλψης.
Δεν μπορείς να δείξεις ότι έχεις τέτοια εγγύηση ; Παίξε στο τοπικό.
Κι αυτά ισχύουν και για τον Πορφύρα και για όλους.
Ετσι, θα μείνουν στις εθνικές κατηγορίες οι ομάδες που, πραγματικά, μπορούν.
Τουλάχιστον, αυτές οι οποίες το παλεύουν πιο πολύ απο τις άλλες.
Με υποσχέσεις ψεύτικες, με περαστικούς σωτήρες και με...κουλτούρα φεσιού, τίποτα δεν γίνεται....
Κι η Ομοσπονδία, φυσικά, έχει χρέος να προχωρήσει ΑΠΟ ΤΩΡΑ σε προγραμματισμό για τα εθνικά πρωταθλήματα της νέας αγωνιστικής περιόδου.
Ωστε να ξέρουμε πόσοι θα παίξουν, σε πόσους και ποιούς Ομίλους.
Αυτή είναι ελάχιστη ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ απέναντι στα παιδιά και τους προπονητές και φυσικά προς εκείνους που πασχίζουν, ως μοναχικοί καβαλλάρηδες, να κρατήσουν όρθιες ομάδες, σε συνθήκες εξαιρετικά αντίξοες.
Τα πρωταθλήματα τελείωσαν απο τώρα, τα πιο πολλά τουλάχιστον, καθώς έγιναν με διαδικασίες....εξπρές, ώστε να περιορισθούν τα έξοδα.
Δεν έχει, προφανώς, νόημα να παίζεις σε πρωτάθλημα με 9 ομάδες.
Προτιμότερο είναι να υπάρξουν δυνατές κατηγορίες, με πλάνο ικανής συμμετοχής και με εκτίμηση για τη δημιουργία ομάδων που δε θα ενθαρρύνονται να δουλεύουν πρόχειρα...
Το επόμενο πρωτάθλημα της Α2 θα αρχίσει τις πρώτες ημέρες του Νοεμβρίου, 7 μήνες δηλαδή μετά απο την λήξη του εφετινού.
Πως να κρατήσεις ομάδα σε ετοιμότητα, σε όλο αυτό το διάστημα ;
Και τι προγραμματισμό να κάνεις, όταν προχωράς στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα ;
Καταλαβαίνουμε ---και το νιώθιυμε...---ότι η κοινωνία βασανίζεται απο πολύ μεγάλα προβλήματα, σε όλα τα επίπεδα.
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελεί άλλοθι, ώστε να συντηρούμε τη μιζέρια και στον αθλητισμό.
Κανείς δεν υποχρεώνει κανέναν να παίζει σε εθνική κατηγορία.
Πλέον, μιλάμε για πρωταθλητισμό, οπότε, ας μείνει όποιος αντέχει. Τόσο απλά.
Κι οι υπόλοιποι, ας παίξουν σε ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ, με όποια υποστήριξη μπορούν να έχουν.
Αυτά, προφανώς, ΙΣΧΥΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΑ.
Η αγάπη μας στην ομάδα μας, δε σημαίνει ότι αν δούμε ότι δεν μπορούμε, θα την οδηγήσει στην καταστροφή ή την ανυποληψία.
Αλλωστε, όπως καταλαβαίνουμε όλοι όσοι ασχολούμαστε διοικητικά με το βόλει Γυναικών, το βλέπουμε ---ξεκάθαρα...---ότι είμαστε σαν τις καλαμιές στον κάμπο.
Ουδείς θα...κλάψει απο ...συγκίνηση ή...πίκρα αν μάθει ότι η μία ή η άλλη ομάδα, δεν πρόκειται να δηλώσει συμμετοχή τη νέα σαιζόν σε εθνική κατηγορία.
Χρέος, τώρα, της Ομοσπονδίας είναι, μετά τους ηχηρούς κανόνες των μέτρων της δαμόκλειας σπάθης, να προστατέψει με τις ΑΜΕΣΕΣ αποφάσεις της, τόσο τις ομάδες που θέλουν να παίξουν όσο κι εκείνες που πιστεύουν ότι μπορούν να παίξουν, αλλά, δεν δύνανται....
Οι αιφνιδιασμοί κι οι κουτοπονηριές της τελευταίας στιγμής, που ζήσαμε πέρσι, στην αρχή της περιόδου, απο φυσικά πρόσωπα αλλά κι απο ομάδες, δεν πρέπει να μας απασχολήσουν ξανά.....
Γιατί, αν ορισμένοι θέλουν το καλό των ομάδων, πράγματι, μπορούν να φτιάξουν Ομίλους των ...4 ομάδων σε όλη την Ελλάδα ή, ακόμα καλύτερα, να καταργήσουν τις εθνικές κατηγορίες, αντί να ζούμε κωμωδίες....
Ν.Δελαγραμμάτικας
Ακόμα καλύτερα θα ήταν να έβαζε η Ομοσπονδία και μία ρήτρα συμμετοχής στις εθνικές κατηγορίες.
Θες να παίξεις σε εθνική κατηγορία ;
Παρουσίασε δέσμευση για συγκεκριμένο ποσό, ώστε να δούμε ότι μπορείς να καλύψεις, έστω ένα μέρος απο τα στοιχειώδη έξοδα σου, όπως είναι οι μετακινήσεις και η αγορά ιματισμού αλλά και τα κόστη ιατρικής περίθαλψης.
Δεν μπορείς να δείξεις ότι έχεις τέτοια εγγύηση ; Παίξε στο τοπικό.
Κι αυτά ισχύουν και για τον Πορφύρα και για όλους.
Ετσι, θα μείνουν στις εθνικές κατηγορίες οι ομάδες που, πραγματικά, μπορούν.
Τουλάχιστον, αυτές οι οποίες το παλεύουν πιο πολύ απο τις άλλες.
Με υποσχέσεις ψεύτικες, με περαστικούς σωτήρες και με...κουλτούρα φεσιού, τίποτα δεν γίνεται....
Κι η Ομοσπονδία, φυσικά, έχει χρέος να προχωρήσει ΑΠΟ ΤΩΡΑ σε προγραμματισμό για τα εθνικά πρωταθλήματα της νέας αγωνιστικής περιόδου.
Ωστε να ξέρουμε πόσοι θα παίξουν, σε πόσους και ποιούς Ομίλους.
Αυτή είναι ελάχιστη ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ απέναντι στα παιδιά και τους προπονητές και φυσικά προς εκείνους που πασχίζουν, ως μοναχικοί καβαλλάρηδες, να κρατήσουν όρθιες ομάδες, σε συνθήκες εξαιρετικά αντίξοες.
Τα πρωταθλήματα τελείωσαν απο τώρα, τα πιο πολλά τουλάχιστον, καθώς έγιναν με διαδικασίες....εξπρές, ώστε να περιορισθούν τα έξοδα.
Δεν έχει, προφανώς, νόημα να παίζεις σε πρωτάθλημα με 9 ομάδες.
Προτιμότερο είναι να υπάρξουν δυνατές κατηγορίες, με πλάνο ικανής συμμετοχής και με εκτίμηση για τη δημιουργία ομάδων που δε θα ενθαρρύνονται να δουλεύουν πρόχειρα...
Το επόμενο πρωτάθλημα της Α2 θα αρχίσει τις πρώτες ημέρες του Νοεμβρίου, 7 μήνες δηλαδή μετά απο την λήξη του εφετινού.
Πως να κρατήσεις ομάδα σε ετοιμότητα, σε όλο αυτό το διάστημα ;
Και τι προγραμματισμό να κάνεις, όταν προχωράς στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα ;
Καταλαβαίνουμε ---και το νιώθιυμε...---ότι η κοινωνία βασανίζεται απο πολύ μεγάλα προβλήματα, σε όλα τα επίπεδα.
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελεί άλλοθι, ώστε να συντηρούμε τη μιζέρια και στον αθλητισμό.
Κανείς δεν υποχρεώνει κανέναν να παίζει σε εθνική κατηγορία.
Πλέον, μιλάμε για πρωταθλητισμό, οπότε, ας μείνει όποιος αντέχει. Τόσο απλά.
Κι οι υπόλοιποι, ας παίξουν σε ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ, με όποια υποστήριξη μπορούν να έχουν.
Αυτά, προφανώς, ΙΣΧΥΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΡΦΥΡΑ.
Η αγάπη μας στην ομάδα μας, δε σημαίνει ότι αν δούμε ότι δεν μπορούμε, θα την οδηγήσει στην καταστροφή ή την ανυποληψία.
Αλλωστε, όπως καταλαβαίνουμε όλοι όσοι ασχολούμαστε διοικητικά με το βόλει Γυναικών, το βλέπουμε ---ξεκάθαρα...---ότι είμαστε σαν τις καλαμιές στον κάμπο.
Ουδείς θα...κλάψει απο ...συγκίνηση ή...πίκρα αν μάθει ότι η μία ή η άλλη ομάδα, δεν πρόκειται να δηλώσει συμμετοχή τη νέα σαιζόν σε εθνική κατηγορία.
Χρέος, τώρα, της Ομοσπονδίας είναι, μετά τους ηχηρούς κανόνες των μέτρων της δαμόκλειας σπάθης, να προστατέψει με τις ΑΜΕΣΕΣ αποφάσεις της, τόσο τις ομάδες που θέλουν να παίξουν όσο κι εκείνες που πιστεύουν ότι μπορούν να παίξουν, αλλά, δεν δύνανται....
Οι αιφνιδιασμοί κι οι κουτοπονηριές της τελευταίας στιγμής, που ζήσαμε πέρσι, στην αρχή της περιόδου, απο φυσικά πρόσωπα αλλά κι απο ομάδες, δεν πρέπει να μας απασχολήσουν ξανά.....
Γιατί, αν ορισμένοι θέλουν το καλό των ομάδων, πράγματι, μπορούν να φτιάξουν Ομίλους των ...4 ομάδων σε όλη την Ελλάδα ή, ακόμα καλύτερα, να καταργήσουν τις εθνικές κατηγορίες, αντί να ζούμε κωμωδίες....
Ν.Δελαγραμμάτικας
