Σε έρευνα από το Πανεπιστήμιο Loyola Marymount του Λος Αντζελες βρήκε ότι οι προπονητές περιγράφουν την ψυχολογική προσαρμογή των νέων αθλητών και όχι τα φυσικά τους χαρίσματα ως το κυριότερο χαρακτηριστικό που καθορίζει την αθλητική επιτυχία.
Σύμφωνα με τον Collins, τα φυσικά χαρακτηριστικά αποτελούν τη βάση, αλλά «τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά είναι αυτά που σε κρατούν στο άθλημα, σε στηρίζουν στην προπόνηση και σε βοηθούν να αντιμετωπίσεις την πίεση του ανταγωνισμού. Αυτά σε κάνουν πρωταθλητή».
Σημαντικό χαρακτηριστικό είναι η αυτοπεποίθηση που πρέπει να έχει ο αθλητής για να πετύχει. Οταν λέμε αυτοπεποίθηση, δεν εννοούμε κάτι γενικό και αόριστο, αλλά κάτι ορατό και μετρήσιμο.
Συγκεκριμένα η αυτοπεποίθηση κτίζεται σταδιακά, καθώς ο αθλητής θέτει ρεαλιστικούς στόχους για τον εαυτό του και τους πετυχαίνει, στη συνέχεια θέτει και πετυχαίνει νέους στόχους κ.ο.κ.
Με αυτό τον τρόπο αναγνωρίζει και χαίρεται το επίτευγμά του και νιώθει την προσωπική του αξία.
Ξέροντας τι μπορεί να κάνει, δεν έχει απροσδόκητες αποτυχίες. Αλλα βασικά ψυχολογικά χαρακτηριστικά είναι η συγκέντρωση και η ικανότητα να μην προσέχει ο αθλητής άλλους παράγοντες, όπως οι θεατές, οι αντίπαλοί του κτλ.
Αλληλένδετα με αυτά είναι και η ικανότητα του αθλητή να ξέρει να σταματάει αρνητικές σκέψεις, που τυχόν παρεμβαίνουν, καθώς και η ικανότητά του να ξεπερνάει τους φόβους του.
Σημαντική είναι και η ψυχολογική ικανότητα του αθλητή να μπορεί να θέτει το άγχος του υπό έλεγχον με ψυχολογικές στρατηγικές, που βασίζονται στη δύναμη της φαντασίας, όπως η καθοδηγούμενη χρήση νοητικών εικόνων (π.χ., βλέπω τον εαυτό μου να εκτελεί μία μία τις σωστές κινήσεις ), η νοερή επανάληψη (κάνω επανάληψη της προπόνησης στο μυαλό μου) και η συστηματική απευαισθητοποίηση (τεχνική που τροποποιεί τη συμπεριφορά, κατά την οποία ο αθλητής ασκείται σε μυϊκή χαλάρωση, την οποία συνδέει με τη νοερή απεικόνιση καταστάσεων, ιεραρχημένων ανάλογα με την ένταση που προκαλούν).
Αυτά είναι τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά που θα πρέπει να προωθούνται στους αθλητές κατά την πολύχρονη προπόνησή τους. Αλλά τι γίνεται με τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά εκείνων των δευτερολέπτων πριν από τη μεγάλη στιγμή;
Σχετικές έρευνες στην αθλητική ψυχολογία αναφέρονται στην έννοια της «ζώνης» (Clarkson, 1999, Goldberg, 1998), που είναι το αποκορύφωμα της επιτυχίας ενός αθλητή, μια μαγική και «ειδική κατάσταση, όπου η απόδοση του αθλητή είναι εξαιρετική και σταθερή, αυτόματη και ρέουσα.
Ο αθλητής αγνοεί όλη την πίεση και αφήνει το σώμα του να αποδώσει αυτά που έχει μάθει τόσο καλά. Ο ανταγωνισμός είναι ωραίος και συναρπαστικός»(Murphy, 1996, p. 4).
Οι μαρτυρίες 300 αθλητών για την καλύτερη στιγμή τους, που μελετήθηκαν από τον Loehr (1986) έδειξαν 12 κατηγορίες που αντανακλούν το ιδανικό ψυχολογικό κλίμα για άριστη απόδοση.
Οι κατηγορίες αυτές είναι: ψυχική ηρεμία, σωματική χαλαρότητα, χαμηλό επίπεδο άγχους, ενέργεια, αισιοδοξία, απόλαυση του αθλήματος, αυτοματισμός, συγκέντρωση, αυτοπεποίθηση, υπό έλεγχο, σε επαγρύπνηση, και αβίαστη εκτέλεση.
προς τους γονείς
Τα σπορ βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν φυσικές ικανότητες, να ασκηθούν, να κάνουν φιλίες, να μάθουν να λειτουργούν ως μέλη μιας ομάδας, να παίζουν δίκαια και, το σημαντικότερο, να νιώθουν καλά με τον εαυτό τους
Σύμφωνα με τον Collins, τα φυσικά χαρακτηριστικά αποτελούν τη βάση, αλλά «τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά είναι αυτά που σε κρατούν στο άθλημα, σε στηρίζουν στην προπόνηση και σε βοηθούν να αντιμετωπίσεις την πίεση του ανταγωνισμού. Αυτά σε κάνουν πρωταθλητή».
Σημαντικό χαρακτηριστικό είναι η αυτοπεποίθηση που πρέπει να έχει ο αθλητής για να πετύχει. Οταν λέμε αυτοπεποίθηση, δεν εννοούμε κάτι γενικό και αόριστο, αλλά κάτι ορατό και μετρήσιμο.
Συγκεκριμένα η αυτοπεποίθηση κτίζεται σταδιακά, καθώς ο αθλητής θέτει ρεαλιστικούς στόχους για τον εαυτό του και τους πετυχαίνει, στη συνέχεια θέτει και πετυχαίνει νέους στόχους κ.ο.κ.
Με αυτό τον τρόπο αναγνωρίζει και χαίρεται το επίτευγμά του και νιώθει την προσωπική του αξία.
Ξέροντας τι μπορεί να κάνει, δεν έχει απροσδόκητες αποτυχίες. Αλλα βασικά ψυχολογικά χαρακτηριστικά είναι η συγκέντρωση και η ικανότητα να μην προσέχει ο αθλητής άλλους παράγοντες, όπως οι θεατές, οι αντίπαλοί του κτλ.
Αλληλένδετα με αυτά είναι και η ικανότητα του αθλητή να ξέρει να σταματάει αρνητικές σκέψεις, που τυχόν παρεμβαίνουν, καθώς και η ικανότητά του να ξεπερνάει τους φόβους του.
Σημαντική είναι και η ψυχολογική ικανότητα του αθλητή να μπορεί να θέτει το άγχος του υπό έλεγχον με ψυχολογικές στρατηγικές, που βασίζονται στη δύναμη της φαντασίας, όπως η καθοδηγούμενη χρήση νοητικών εικόνων (π.χ., βλέπω τον εαυτό μου να εκτελεί μία μία τις σωστές κινήσεις ), η νοερή επανάληψη (κάνω επανάληψη της προπόνησης στο μυαλό μου) και η συστηματική απευαισθητοποίηση (τεχνική που τροποποιεί τη συμπεριφορά, κατά την οποία ο αθλητής ασκείται σε μυϊκή χαλάρωση, την οποία συνδέει με τη νοερή απεικόνιση καταστάσεων, ιεραρχημένων ανάλογα με την ένταση που προκαλούν).
Αυτά είναι τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά που θα πρέπει να προωθούνται στους αθλητές κατά την πολύχρονη προπόνησή τους. Αλλά τι γίνεται με τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά εκείνων των δευτερολέπτων πριν από τη μεγάλη στιγμή;
Σχετικές έρευνες στην αθλητική ψυχολογία αναφέρονται στην έννοια της «ζώνης» (Clarkson, 1999, Goldberg, 1998), που είναι το αποκορύφωμα της επιτυχίας ενός αθλητή, μια μαγική και «ειδική κατάσταση, όπου η απόδοση του αθλητή είναι εξαιρετική και σταθερή, αυτόματη και ρέουσα.
Ο αθλητής αγνοεί όλη την πίεση και αφήνει το σώμα του να αποδώσει αυτά που έχει μάθει τόσο καλά. Ο ανταγωνισμός είναι ωραίος και συναρπαστικός»(Murphy, 1996, p. 4).
Οι μαρτυρίες 300 αθλητών για την καλύτερη στιγμή τους, που μελετήθηκαν από τον Loehr (1986) έδειξαν 12 κατηγορίες που αντανακλούν το ιδανικό ψυχολογικό κλίμα για άριστη απόδοση.
Οι κατηγορίες αυτές είναι: ψυχική ηρεμία, σωματική χαλαρότητα, χαμηλό επίπεδο άγχους, ενέργεια, αισιοδοξία, απόλαυση του αθλήματος, αυτοματισμός, συγκέντρωση, αυτοπεποίθηση, υπό έλεγχο, σε επαγρύπνηση, και αβίαστη εκτέλεση.
προς τους γονείς
Τα σπορ βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν φυσικές ικανότητες, να ασκηθούν, να κάνουν φιλίες, να μάθουν να λειτουργούν ως μέλη μιας ομάδας, να παίζουν δίκαια και, το σημαντικότερο, να νιώθουν καλά με τον εαυτό τους
