Για την πρόσφατη ( το περασμένο Σάββατο ) Γενική Συνέλευση της ΕΟΠΕ, στην οποία εκπροσωπήθηκε ο Πορφύρας, μία παρατήρηση, που ίσως έχει την αξία της, ίσως όχι, απλώς, οφείλουμε να την καταγράψουμε, ως ομάδα που επιθυμεί, επώνυμα και διαχρονικά, να έχει άποψη και να την εκφράζει αυτόνομα και ξεκάθαρα, απλώς, επειδή δεν έχει δεσμεύσεις και οφειλές παντός τύπου.
Σεβόμαστε το έργο της Διοίκησης της ΕΟΠΕ.
Αναγνωρίζουμε εντιμότητα. Και προσπάθεια. Οπως και βελτίωση σε βασικούς τομείς ( αίφνης, αναφέρουμε το έργο της μηχανοργάνωσης, το νοικοκύρεμα στα οικονομικά, την πρωτοπορία διείσδυσης στην κοινωνία που έχει αποκτήσει σε βασικούς τομείς, έναντι άλλων σπορ, το βόλει, την βελτίωση της εικόνας των πρωταθλημάτων ).
Το έχουμε εκφράσει αυτό, κατ΄ιδίαν, το λέμε και δημόσια.
Ομως, στο πλαίσιο της-απαιτούμενης-αυτοκριτικής, ας ξεχασθεί η ΟΜΟΦΩΝΗ έγκριση του Διοικητικού και Οικονομικού Απολογισμού της Ομοσπονδίας, ώστε να αναδειχθεί η σημασία της αδυναμίας συζήτησης για το ίδιο το παιχνίδι, δηλαδή, για τους Κανονισμούς, την Ανάπτυξη και τα Πρωταθλήματα.
Επί σχεδόν 5 ώρες, ακούσαμε πολλά που λίγο μας ενδιέφερε να τα πληροφορηθούμε τόσο αναλυτικά, παρακολουθήσαμε μονολόγους, βιώσαμε στείρες αντιπαραθέσεις, αντιληφθήκαμε αιχμές κλεφτοπόλεμου.
Για την ουσία, δεν μιλήσαμε.
Δεν ήταν, λέει, αρκετός ο χρόνος.
Οταν οι ομιλίες και οι χαιρετισμοί παρισταμένων, διαρκούν σχεδόν 3 ώρες, πως να φθάσει ο χρόνος....
Η διαχείριση, με δεδομένη την πίεση λόγω του σφικτού προγράμματος καθώς ακολουθούσαν οι ημιτελικοί του Κυπέλλου Ανδρών, σαφώς, ήταν δύσκολη.
Αποδείχθηκε, όμως, ανεπιτυχής.
Η μετάθεση της συζήτησης των Κανονισμών, την επομένη το πρωί, ήταν εκ προοιμίου ατελέσφορη.
Σε ένα διήμερο, μπήκαν όλα μαζί.
Ημιτελικοί και Τελικός Κυπέλλου, Γενική Συνέλευση, Σεμινάριο ( στο οποίο μας κάλεσαν να πάμε, δίχως να ξέρουμε ποιοί και για ποιό θέμα θα μιλούσαν και φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να πάμε, από στοιχειώδη εκτίμηση στη δύναμη της απλής λογικής ).
Οι προθέσεις είναι καλές.
Μάλλον, όμως, ειδικά όσο πλησιάζουν οι εκλογές του φθινοπώρου στην ΕΟΠΕ, χάνεται η ψυχραιμία, εμφανίζονται σημάδια ανασφάλειας και μένει σε δεύτερη μοίρα το καθαρό μυαλό.
Κρίμα. Γιατί, σε ορισμένα ζητήματα, αδικείτε τους εαυτούς σας και την προσπάθεια που κάνετε.
Και αυτά τα διατυπώνει ένας φίλος σας, που απλώς προτιμά να σκέπτεται φωναχτά.
Σεβόμαστε το έργο της Διοίκησης της ΕΟΠΕ.
Αναγνωρίζουμε εντιμότητα. Και προσπάθεια. Οπως και βελτίωση σε βασικούς τομείς ( αίφνης, αναφέρουμε το έργο της μηχανοργάνωσης, το νοικοκύρεμα στα οικονομικά, την πρωτοπορία διείσδυσης στην κοινωνία που έχει αποκτήσει σε βασικούς τομείς, έναντι άλλων σπορ, το βόλει, την βελτίωση της εικόνας των πρωταθλημάτων ).
Το έχουμε εκφράσει αυτό, κατ΄ιδίαν, το λέμε και δημόσια.
Ομως, στο πλαίσιο της-απαιτούμενης-αυτοκριτικής, ας ξεχασθεί η ΟΜΟΦΩΝΗ έγκριση του Διοικητικού και Οικονομικού Απολογισμού της Ομοσπονδίας, ώστε να αναδειχθεί η σημασία της αδυναμίας συζήτησης για το ίδιο το παιχνίδι, δηλαδή, για τους Κανονισμούς, την Ανάπτυξη και τα Πρωταθλήματα.
Επί σχεδόν 5 ώρες, ακούσαμε πολλά που λίγο μας ενδιέφερε να τα πληροφορηθούμε τόσο αναλυτικά, παρακολουθήσαμε μονολόγους, βιώσαμε στείρες αντιπαραθέσεις, αντιληφθήκαμε αιχμές κλεφτοπόλεμου.
Για την ουσία, δεν μιλήσαμε.
Δεν ήταν, λέει, αρκετός ο χρόνος.
Οταν οι ομιλίες και οι χαιρετισμοί παρισταμένων, διαρκούν σχεδόν 3 ώρες, πως να φθάσει ο χρόνος....
Η διαχείριση, με δεδομένη την πίεση λόγω του σφικτού προγράμματος καθώς ακολουθούσαν οι ημιτελικοί του Κυπέλλου Ανδρών, σαφώς, ήταν δύσκολη.
Αποδείχθηκε, όμως, ανεπιτυχής.
Η μετάθεση της συζήτησης των Κανονισμών, την επομένη το πρωί, ήταν εκ προοιμίου ατελέσφορη.
Σε ένα διήμερο, μπήκαν όλα μαζί.
Ημιτελικοί και Τελικός Κυπέλλου, Γενική Συνέλευση, Σεμινάριο ( στο οποίο μας κάλεσαν να πάμε, δίχως να ξέρουμε ποιοί και για ποιό θέμα θα μιλούσαν και φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να πάμε, από στοιχειώδη εκτίμηση στη δύναμη της απλής λογικής ).
Οι προθέσεις είναι καλές.
Μάλλον, όμως, ειδικά όσο πλησιάζουν οι εκλογές του φθινοπώρου στην ΕΟΠΕ, χάνεται η ψυχραιμία, εμφανίζονται σημάδια ανασφάλειας και μένει σε δεύτερη μοίρα το καθαρό μυαλό.
Κρίμα. Γιατί, σε ορισμένα ζητήματα, αδικείτε τους εαυτούς σας και την προσπάθεια που κάνετε.
Και αυτά τα διατυπώνει ένας φίλος σας, που απλώς προτιμά να σκέπτεται φωναχτά.
