Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Αμα είσαι έντιμος με τους ανθρώπους....

Σωστοί με όλες και όλους δεν είμαστε. Εχουμε αδικήσει ανθρώπους που συνεργάσθηκαν με την ομάδα μας. Οχι απο κακία. Απο άγνοια ή αδυναμία ή και απο τα δύο.
Ωστόσο, η καλύτερη αναγνώριση για την προσπάθεια που γίνεται στο βόλει γυναικών του Πορφύρα είναι αυτή η οποία προκύπτει μέσα απο την εμπιστοσύνη των γονιών.
Πριν απο 3 χρόνια σταμάτησε μία αθλήτρια μας, στα 14 της, επειδή ήθελε να αφοσιωθεί στο σχολείο. Σήμερα, εάν συνέχιζε θα ήταν βασική στις Νεάνιδες και ενδεχομένως θα αποτελούσε μέλος της γυναικείας ομάδας μας.
Ο πατέρας της στέλνει τώρα στον κυρ Μανώλη τη μικρότερη κόρη του, που είναι 10 ετών.
Οχι απο ....συνήθεια, αλλά, απο επιλογή.
Και ποιός ξέρει, μόλις με το καλό περάσει η Δέσποινα σε Σχολή στην Αθήνα μπορεί να ξαναρχίσει.
Αυτή η αλυσίδα της διαδοχής φανερώνει πολλά και εξηγεί γιατί πιστεύουμε ότι αυτή η ομάδα όχι μόνο παράγει έργο αλλά κυρίως ανανεώνει τα θεμέλια της ώστε όταν θα φθάσει εκεί όπου είναι προορισμένη να βρεθεί, να μην αφήσει πίσω της σκόνη και θρύψαλλα μόλις, νομοτελειακά, αρχίσει η φθορά.