Σήμερα 2 Απριλίου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού.
Μάλιστα, με αφορμή αυτή την ημέρα έγινε πασχαλινό παζάρι στον Ηλεκτρικό Σταθμό του Πειραιά απο φίλους και μέλη των φορέων που προσπαθούν να προσφέρουν υπηρεσίες στην αντιμετώπιση των δυσκολιών του φαινομένου του αυτισμού.
Αυτό που δεν γνωρίζαμε κι ανατριχιάσαμε όταν το μάθαμε, είναι ότι πέρα απο τα δεδομένα προβλήματα χρηματοδότησης των φορέων που ασχολούνται με τα άτομα, μικρά και μεγάλα, με αυτισμό, υπάρχει απουσία της Πολιτείας και σε ότι έχει σχέση με την κάλυψη των αυτιστικών παιδιών που είναι δίχως γονείς.
Αυτά τα παιδιά, οδηγούνται απο την Πολιτεία στο ψυχιατρείο, επειδή δεν υπάρχει πρόνοια ώστε να καλυφθούν απο τις υπηρεσίες υγείας και απο τα ιδρύματα ιδιωτικού δικαίου.
Ολοι στην αποθήκη ψυχών.
Αλλοίμονο τι περιμένει εκείνον που προσδοκά υποστήριξη απο το ...κράτος πρόνοιας.
Αν και η ευθύνη είναι και δική μας, καθώς, ο οίκτος και ο μισοκρυμμένος κοινωνικός ρατσισμός και αποκλεισμός, δεν βοηθούν. Αντίθετα, δείχνουν τα εγγενή προβλήματα της κοινωνίας μας....
Μάλιστα, με αφορμή αυτή την ημέρα έγινε πασχαλινό παζάρι στον Ηλεκτρικό Σταθμό του Πειραιά απο φίλους και μέλη των φορέων που προσπαθούν να προσφέρουν υπηρεσίες στην αντιμετώπιση των δυσκολιών του φαινομένου του αυτισμού.
Αυτό που δεν γνωρίζαμε κι ανατριχιάσαμε όταν το μάθαμε, είναι ότι πέρα απο τα δεδομένα προβλήματα χρηματοδότησης των φορέων που ασχολούνται με τα άτομα, μικρά και μεγάλα, με αυτισμό, υπάρχει απουσία της Πολιτείας και σε ότι έχει σχέση με την κάλυψη των αυτιστικών παιδιών που είναι δίχως γονείς.
Αυτά τα παιδιά, οδηγούνται απο την Πολιτεία στο ψυχιατρείο, επειδή δεν υπάρχει πρόνοια ώστε να καλυφθούν απο τις υπηρεσίες υγείας και απο τα ιδρύματα ιδιωτικού δικαίου.
Ολοι στην αποθήκη ψυχών.
Αλλοίμονο τι περιμένει εκείνον που προσδοκά υποστήριξη απο το ...κράτος πρόνοιας.
Αν και η ευθύνη είναι και δική μας, καθώς, ο οίκτος και ο μισοκρυμμένος κοινωνικός ρατσισμός και αποκλεισμός, δεν βοηθούν. Αντίθετα, δείχνουν τα εγγενή προβλήματα της κοινωνίας μας....