Στους Γονείς των 100 αθλητριών της Ακαδημίας μας που μετακίνησαν τα παιδιά τους το πρωί της Κυριακής στην Αργυρούπολη, με απόλυτη συνέπεια κι υποδειγματική συνεργασία, για το Τουρνουά 3Χ3, ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !
Θυσίασαν τη ξεκούραση της Κυριακής, σηκώθηκαν στις 7 το πρωί για να είναι στις 8.15 στο Σαλπέας ή στις 8.45 στην Αργυρούπολη ( μέχρι τις 12 ), δεν είπαν κουβέντα έστω κι αν ορισμένοι ταλαιπωρήθηκαν εξαιτίας μου, γιατί έκανα την...αποκλειστικότητα κι έγραψα ότι το κλειστό είναι όχι μόνο στη διεύθυνση Αργυρουπόλεως κι Ολυμπίας ( σωστό ) αλλά κι ότι βρίσκεται στο νούμερο 9 της οδού Ολυμπίας ( λάθος ).
Η συμπεριφορά των γονιών των παιδιών μας ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ.
Αφησαν τα παιδιά στα χέρια μας, με εμπιστοσύνη ( ξέρουν ότι έστω κι αν είμαστε υπερβολικοί σε ορισμένα σημεία, όλα γίνονται για την ΑΣΦΑΛΕΙΑ των παιδιών, γιατί αυτό είναι το ΠΡΩΤΟ και σε αυτό καλύτερα να μας λένε...παράξενους, παρά αδιάφορους για τα μωρά μας, γιατί οι κόρες μας όσο και να μεγαλώσουν, πάλι μωρά μας θα είναι....), τα καμάρωναν να διασκεδάζουν, να βγαίνουν από την αμηχανία και το άγχος τους, να παίζουν για πρώτη φορά, να κερδίζουν, να γελούν, ΚΥΡΙΩΣ να συνεργάζονται.
Μόνο ο Θεούλης ξέρει πόσα από αυτά τα παιδιά θα παίξουν βόλει σε υψηλό επίπεδο, πάντα φυσικά με τον Πορφύρα μας.
Ομως, ας έχετε την βεβαιότητα ότι θα κάνουμε ότι μπορούμε, ώστε ΟΛΑ τα παιδιά, να αγαπήσουν το σώμα τους και την άθληση, να μάθουν τη δύναμη της προσπάθειας, να καταλάβουν την αξία του ομαδικού πνεύματος, την έννοια της πειθαρχίας.
Το μόνο που θέλουμε, είναι να συνεχίσετε να τα υποστηρίζετε.
Και να τα ωθείτε στο γήπεδο.
Μόνο που τα βλέπουμε να αγωνίζονται, πρέπει ΟΛΟΙ να είμαστε χαρούμενοι, γιατί έχουμε ένα, σοβαρό, λόγο να ξεχνάμε τους καημούς της καθημερινότητας μας....
Το χαμόγελο, ακόμα και το κλάμμα τους ( μετά από τους....συνηθισμένους κοριτσίστικους ανταγωνισμούς ....) βάλσαμο ψυχής....
Νίκος Δελαγραμμάτικας
Θυσίασαν τη ξεκούραση της Κυριακής, σηκώθηκαν στις 7 το πρωί για να είναι στις 8.15 στο Σαλπέας ή στις 8.45 στην Αργυρούπολη ( μέχρι τις 12 ), δεν είπαν κουβέντα έστω κι αν ορισμένοι ταλαιπωρήθηκαν εξαιτίας μου, γιατί έκανα την...αποκλειστικότητα κι έγραψα ότι το κλειστό είναι όχι μόνο στη διεύθυνση Αργυρουπόλεως κι Ολυμπίας ( σωστό ) αλλά κι ότι βρίσκεται στο νούμερο 9 της οδού Ολυμπίας ( λάθος ).
Η συμπεριφορά των γονιών των παιδιών μας ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ.
Αφησαν τα παιδιά στα χέρια μας, με εμπιστοσύνη ( ξέρουν ότι έστω κι αν είμαστε υπερβολικοί σε ορισμένα σημεία, όλα γίνονται για την ΑΣΦΑΛΕΙΑ των παιδιών, γιατί αυτό είναι το ΠΡΩΤΟ και σε αυτό καλύτερα να μας λένε...παράξενους, παρά αδιάφορους για τα μωρά μας, γιατί οι κόρες μας όσο και να μεγαλώσουν, πάλι μωρά μας θα είναι....), τα καμάρωναν να διασκεδάζουν, να βγαίνουν από την αμηχανία και το άγχος τους, να παίζουν για πρώτη φορά, να κερδίζουν, να γελούν, ΚΥΡΙΩΣ να συνεργάζονται.
Μόνο ο Θεούλης ξέρει πόσα από αυτά τα παιδιά θα παίξουν βόλει σε υψηλό επίπεδο, πάντα φυσικά με τον Πορφύρα μας.
Ομως, ας έχετε την βεβαιότητα ότι θα κάνουμε ότι μπορούμε, ώστε ΟΛΑ τα παιδιά, να αγαπήσουν το σώμα τους και την άθληση, να μάθουν τη δύναμη της προσπάθειας, να καταλάβουν την αξία του ομαδικού πνεύματος, την έννοια της πειθαρχίας.
Το μόνο που θέλουμε, είναι να συνεχίσετε να τα υποστηρίζετε.
Και να τα ωθείτε στο γήπεδο.
Μόνο που τα βλέπουμε να αγωνίζονται, πρέπει ΟΛΟΙ να είμαστε χαρούμενοι, γιατί έχουμε ένα, σοβαρό, λόγο να ξεχνάμε τους καημούς της καθημερινότητας μας....
Το χαμόγελο, ακόμα και το κλάμμα τους ( μετά από τους....συνηθισμένους κοριτσίστικους ανταγωνισμούς ....) βάλσαμο ψυχής....
Νίκος Δελαγραμμάτικας
