Αλλος ένας ''αλήτης, ρουφιάνος, δημοσιογράφος'' πέθανε.....

Με τον Λάζαρο Μουρκάκο, έναν έντιμο δημοσιογράφο, δούλευα μαζί, στο ρεπορτάζ του Εθνικού και του Ολυμπιακού για 25 χρόνια. Ο πατέρας του, Νίκος, ήταν Πρόεδρος του Εθνικού στο διάστημα που έκανα ρεπορτάζ της πειραικής ομάδας, απο το 1979 έως το 1984.
Ο Λάζαρος ήταν 45 ετών. Δύο χρόνια πιο μικρός απο εμένα.
Απο χθες βράδυ ''ήταν'' δεν ''είναι''. Τον χάσαμε ξαφνικά. Τον λεβέντη που έμενε στην οδό Τζαβέλλα, λίγα στενά πέρα απο το σπίτι μου στον Προφήτη Ηλία.
Αλλος ένας ''αλήτης, ρουφιάνος, δημοσιογράφος''' πέθανε.
Τι ανακούφιση για την κοινωνία που πιστεύει ότι ''για όλα φταίνε οι δημοσιογράφοι'', χωρίς να μπορεί κανείς να φαντασθεί έστω την πίεση και το άγχος που αισθανόμαστε καθημερινά για να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας και να ισσοροπήσουμε ανάμεσα σε πυρά που έρχονται απο παντού.  
Ο πέμπτος 45άρης που έφυγε, μόνο απο το αθλητικό ρεπορτάζ, μέσα σε μόλις 8 μήνες.
Για αυτό άλλωστε έχουμε το καλύτερο ταμείο. Γιατί δε χρειάζεται να δίνει συντάξεις.
Δεν προλαβαίνει να τις πάρει παρά μόνο ένας μικρός αριθμός δημοσιογράφων...
Συγγνώμη για την προσωπική αναφορά αλλά η ζωή δεν είναι μόνο κανακέματα και ευκολίες, πρόσκαιρες δυσκολίες και στεναχώριες, καλά λόγια και μπράβο.
Είναι πάνω απο όλα ο ορισμός του απρόβλεπτου.
Καλό ταξίδι φίλε.


Ν.Δελαγραμμάτικας