Η αρχική μελέτη δεν προέβλεπε χώρο για βόλει και οδηγούσε σε έναν ενιαίο χώρο, αμφίβολης πάντως λειτουργικότητας.
Ο Παναγιώτης είπε τότε ( 1998) ότι '' πρέπει να έχει και το βόλει το δικό του χώρο'' και η στάση του, ως Προέδρου του Αθλητικού Οργανισμού του Δήμου Πειραιά, ήταν καταλυτική.
Τον Παναγιώτη τον ψήφιζε ως υποψήφιο του ΚΚΕ, διπλάσιος αριθμός σε σχέση με τους ψηφοφόρους του κόμματος του.
Διεκδικούσε τη δημαρχία και έπαιρνε 18-19% στον πρώτο γύρο των εκλογών.
Γιατί αγαπούσε τον αθλητισμό, ήταν έντιμος, καθαρός, οραματιστής, δεν έδειχνε προτίμηση σε ομάδες, έβαζε τα στήθη του μπροστά για να διεκδικήσει για το σύνολο και κυρίως για τους νέους.
Τον γνώρισα το 1979, ως πρόεδρο της ποδοσφαιρικής ομάδας της Οδηγήτριας, στα Μανιάτικα.
Τότε ήμουν 15 ετών. Μου είχε δώσει χρήσιμες συμβουλές για να αποφεύγω τις κακοτοπιές ως νέο δημοσιογραφάκι.
Τον χάσαμε πρόωρα ενώ έκανε ψαροντούφεκο στην αγαπημένη του Μάνη.
Λείπει απο τον Πειραιά.
Ν.Δελαγραμμάτικας
