Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Ενα πρωινό με κέρδη αλλά και ερωτηματικά

Το γεγονός ότι μέσα στην παγωνιά, πήγαν συντεταγμένα και με άριστο πνεύμα συνεργασίας αλλά και πειθαρχία, 45 παιδάκια  των Προμίνι και των Μίνι του Πορφύρα, στο Χαιδάρι για δυόμιση ώρες παιχνιδιού, το πρωί της Κυριακής , με τα κορίτσια του Θριάμβου, αποτελεί κέρδος για την ομάδα μας, μα πάνω απο όλα για τα παιδιά μας.
Η φιλοξενία, με δώρα κρουασάν, νερό αλλά κυρίως χαμόγελα, ήταν ΑΡΙΣΤΗ απο τον Θρίαμβο και τον προπονητή του και πρώην προπονητή μας Μανώλη Αποστολογιωργάκη, τον οποίο ευχαριστούμε θερμά.
Η συνεισφορά των εφόρων των τμημάτων των υποδομών μας, που μερίμνησαν για τα πάντα και έφεραν γλυκά για όλα τα παιδιά, επιβεβαιώνει ότι τα καλά γίνονται αυθόρμητα και όχι επί παραγγελία.
Η στάση των γονιών όλων των παιδιών μας, υπήρξε υποδειγματική.Υπάρχουν κανόνες, τους τηρούν ΟΛΟΙ και έτσι τους σέβονται ΟΛΟΙ.
Για την Ευγενία και την Ζήνα τι να πείς ...Ηλθαν στο τουρνουά για να δούν τις φίλες τους, αν και δεν μπορούσαν να παίξουν.
Η Φερσώ ---ΠΟΛΥΧΡΟΝΗ ΠΟΥΛΑΙΝ ΜΑΣ--και η Καλλιρόη άφησαν το πάρτι των γενεθλίων τους για να βρεθούν κοντά στην ομάδα.
Το κοριτσάκι μας που έκλαιγε στο Καματερό για ένα λάθος του, αυτή τη φορά ήταν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ, χάρις στην ενθάρρυνση και τη σωστή στήριξη απο τον μπαμπά της.
Ομορφες εικόνες.
Αλλά και ....τσαντίλα...
Γιατί ;
Μήπως μερικές κοπελίτσες μας καβάλησαν το καλάμι και νομίζουν ότι τα έμαθαν όλα;
Γιατί έπρεπε να τις...γκαζώσουν ώστε να ξυπνήσουν μετά απο τις πρώτες ήττες τους ;
Μετά, πως συνήλθαν ;
Ορισμένα άλλα παιδιά έδειξαν ότι έχουν επηρεασθεί επειδή χάνουν προπονήσεις ενώ άλλα που ξεκίνησαν εφέτος, έχουν βελτιωθεί με τη δουλειά στο γήπεδο.
Είχαμε νίκες αλλά και ήττες, ωστόσο, δε χρειάζεται τόσο άγχος σε ορισμένα αν όχι κι αρκετά παιδιά μας, ούτε πρέπει να έχουμε τόση αργοπορία στην προσαρμογή στο χώρο.
Ωστόσο, απο πολλά παιδιά μας είδαμε βελτίωση και αυτό είναι  ευχάριστο.
Πάμε καλά αν και στο Χαιδάρι, είχαμε κενά και αργήσαμε να πάρουμε μπροστά.
Τα πιο μικρά αλλά και τα περισσότερο αρχάρια παιδιά, δείχνουν τον δρόμο στα άλλα.
Γιατί το βόλει δεν είναι άθλημα επίδειξης αλλά συνεργασίας, κινητικότητας και συμμετοχής στην κοινή προσπάθεια.
Συνεχίζουμε, με την...τρέλα μας , η οποία είναι μεταδοτική.
Παρά τη...ζοχάδα μας άλλωστε , για αδικαιολόγητα λάθη, περάσαμε καλά γιατί βλέπουμε ότι γίνεται μία σοβαρή προσπάθεια, που προδίδει ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΔΟΛΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ.
Εδώ στο βόλει του Πορφύρα, τα παιδιά δεν είναι πελατάκια, αλλά, για αυτό ακριβώς πρέπει να είναι έτοιμα να ακούσουν και τις φωνές όταν κάνουν...χαβαλέ.
Με την προσπάθεια των άλλων παιδιών, τον κόπο του προπονητή και τη συνδρομή απο το υστέρημα του μπαμπά και της μαμάς, δεν υπάρχει χώρος για βαρεμάρα, καλαμπούρι ή τουριστική διάθεση...
Και αυτά δεν είναι για να μαλώσουμε αλλά για να προλάβουμε νοοτροπίες και λογικές.

Ν.Δελαγραμμάτικας