Τη Φρεαττύδα μας την ονόμασαν έτσι, απο τα φρεάτια που είχε, στον Προφήτη Ηλία είναι το υδραγωγείο της πόλης μας, κοινό στοιχείο για τις δύο γειτονιές του Πειραιά--τις πιο όμορφες κατά πολλούς, σίγουρα για εμάς...--είναι το νερό λοιπόν.
Φαίνεται ότι κάτι έχει αυτό το νερό...Δεν εξηγείται αλλιώς ότι ο ένας...κολλάει τον άλλον, το μικρόβιο της αγάπης και της αφοσίωσης στο βόλει γυναικών του Πορφύρα.
Και απο αυτή τη...μούρλα του Γιάννη Τσουρουγιάννη, του Αγγελου Ζαννή και των υπολοίπων, κολλάνε και τα παιδιά της ομάδας μας.
Οι Παγκορασίδες μας διψούν για προπόνηση, για παιχνίδι.
Ο προπονητής τους, ο Γιάννης μας, ζήτησε πιο πολλές ώρες προπόνησης, μαζί με τον έφορο τους τον Αγγελο και τα παιδιά γυμνάσθηκαν , με σπουδαία αριθμητική παρουσία και καλή αποδοτικότητα, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Δευτέρα, Τρίτη και θα γυμνασθούν επίσης αύριο, μεθαύριο, την Παρασκευή, το Σάββατο. Κάθε ημέρα δηλαδή....
Και οι πρώτες σε παρουσίες είναι αριστούχες μαθήτριες. Η μία έχει 19.8 και η άλλη 19.7....
Αυτή την αθλητική κουλτούρα θέλουμε και αυτό το μικρόβιο μας αρέσει.
Και δε συζητάμε τώρα για βόλει, αλλά, για τρόπο και στάση ζωής.
Οποιος θέλει, άλλωστε, βρίσκει χρόνο ΓΙΑ ΟΛΑ.
Αλλωστε, το ΠΡΩΤΟ που ενδιαφέρει τον Πορφύρα είναι να συνεχίσει να βγάζει παιδιά απο τα σπλάχνα του, παιδιά που όπως η Μαριάννα έχει ως πρότυπο την Αρτεμις, η Φρόσω, η Ειρήνη και η Διονυσία την Νίκη και την Δήμητρα, η Στέβη και η Ιωάννα την Τζο και την Αννα Μαρία, η Μαρία και η Κατερίνα την Βιβή, η Ανδρονίκη την Πέννυ, η Εβελίνα και η Σοφία με την Βαλέρια και την Πέννυ την Μίνα και την Στέλλα, θα μεγαλώσουν αθλητικά προσπαθώντας να φθάσουν εκεί όπου είναι οι αθλήτριες της γυναικείας ομάδας μας και να τις ξεπεράσουν.
Ακόμα και στην Α διαστήματος να φθάσουμε αν δεν έχουμε μία ομάδα μόνο με Πειραιώτισες και με τα δικά μας παιδιά, δε θα έχει γούστο.
Το φρέσκο αίμα, άλλωστε, μπολιάζει αυτό το δενδράκι που μεγαλώνει με φροντίδα αλλά και πάθος.
Το νερό, σίγουρα, πάντως, κάτι έχει και στη Φρεαττύδα και στον Προφήτη Ηλία.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Για όσους διάβασαν τα παραπάνω και τα βρήκαν πολύ συναισθηματικά, απλώς, επαναλαμβάνουμε ότι με τον Πορφύρα ασχολούμαστε γιατί περνάμε καλά, γουστάρουμε επειδή είμαστε με ωραίους ανθρώπους και με την ομάδα της γειτονιάς μας και στο τέλος της ημέρας, αν δεν έχουμε αυτό το πνεύμα, δε νομίζω ότι υπάρχει ουσιώδης λόγος για να δεχόμαστε αυτή την, ποικιλότροπη, φθορά.
Οπότε, μη μας παρεξηγείτε για την τρέλα μας.
Το έρημο το νερό...
Ν.Δελαγραμμάτικας
Φαίνεται ότι κάτι έχει αυτό το νερό...Δεν εξηγείται αλλιώς ότι ο ένας...κολλάει τον άλλον, το μικρόβιο της αγάπης και της αφοσίωσης στο βόλει γυναικών του Πορφύρα.
Και απο αυτή τη...μούρλα του Γιάννη Τσουρουγιάννη, του Αγγελου Ζαννή και των υπολοίπων, κολλάνε και τα παιδιά της ομάδας μας.
Οι Παγκορασίδες μας διψούν για προπόνηση, για παιχνίδι.
Ο προπονητής τους, ο Γιάννης μας, ζήτησε πιο πολλές ώρες προπόνησης, μαζί με τον έφορο τους τον Αγγελο και τα παιδιά γυμνάσθηκαν , με σπουδαία αριθμητική παρουσία και καλή αποδοτικότητα, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Δευτέρα, Τρίτη και θα γυμνασθούν επίσης αύριο, μεθαύριο, την Παρασκευή, το Σάββατο. Κάθε ημέρα δηλαδή....
Και οι πρώτες σε παρουσίες είναι αριστούχες μαθήτριες. Η μία έχει 19.8 και η άλλη 19.7....
Αυτή την αθλητική κουλτούρα θέλουμε και αυτό το μικρόβιο μας αρέσει.
Και δε συζητάμε τώρα για βόλει, αλλά, για τρόπο και στάση ζωής.
Οποιος θέλει, άλλωστε, βρίσκει χρόνο ΓΙΑ ΟΛΑ.
Αλλωστε, το ΠΡΩΤΟ που ενδιαφέρει τον Πορφύρα είναι να συνεχίσει να βγάζει παιδιά απο τα σπλάχνα του, παιδιά που όπως η Μαριάννα έχει ως πρότυπο την Αρτεμις, η Φρόσω, η Ειρήνη και η Διονυσία την Νίκη και την Δήμητρα, η Στέβη και η Ιωάννα την Τζο και την Αννα Μαρία, η Μαρία και η Κατερίνα την Βιβή, η Ανδρονίκη την Πέννυ, η Εβελίνα και η Σοφία με την Βαλέρια και την Πέννυ την Μίνα και την Στέλλα, θα μεγαλώσουν αθλητικά προσπαθώντας να φθάσουν εκεί όπου είναι οι αθλήτριες της γυναικείας ομάδας μας και να τις ξεπεράσουν.
Ακόμα και στην Α διαστήματος να φθάσουμε αν δεν έχουμε μία ομάδα μόνο με Πειραιώτισες και με τα δικά μας παιδιά, δε θα έχει γούστο.
Το φρέσκο αίμα, άλλωστε, μπολιάζει αυτό το δενδράκι που μεγαλώνει με φροντίδα αλλά και πάθος.
Το νερό, σίγουρα, πάντως, κάτι έχει και στη Φρεαττύδα και στον Προφήτη Ηλία.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Για όσους διάβασαν τα παραπάνω και τα βρήκαν πολύ συναισθηματικά, απλώς, επαναλαμβάνουμε ότι με τον Πορφύρα ασχολούμαστε γιατί περνάμε καλά, γουστάρουμε επειδή είμαστε με ωραίους ανθρώπους και με την ομάδα της γειτονιάς μας και στο τέλος της ημέρας, αν δεν έχουμε αυτό το πνεύμα, δε νομίζω ότι υπάρχει ουσιώδης λόγος για να δεχόμαστε αυτή την, ποικιλότροπη, φθορά.
Οπότε, μη μας παρεξηγείτε για την τρέλα μας.
Το έρημο το νερό...
Ν.Δελαγραμμάτικας