Η κοινωνία και ασφαλώς η καθημερινότητα μας είναι γεμάτες απο θετικά και φωτεινά πρότυπα.
Αρκεί να έχουμε διάθεση να τα αναζητήσουμε και να ασχοληθούμε μαζί τους....
Πήγα σήμερσ το πρωί στο 1ο Γυμνάσιο Πειραιά, ένα απο τα ιστορικότερα σχολεία στην πόλη μας, μαζί με την Ιωνίδειο.
Ηθελα να μιλήσω με τον Διευθυντή κ.Επαμεινώνδα Πετρόχειλο για το πρόγραμμα των προπονήσεων επειδή στο γυμναστήριο του σχολείου στο οποίο ασκεί τα καθήκοντα του απο το 1997, γυμνάζονται τα παιδιά μας, σε Παγκορασίδες, Κορασίδες αλλά και Μίνι και χάρις στη φιλοξενία σε αυτόν τον χώρο πήραν ώθηση οι υποδομές μας και μαζί και η γυναικεία ομάδα μας.
Και τον είδα αυτόν τον ήρωα να είναι μέσα στη σκόνη επειδή πάλευε να καθαρίσει τις αίθουσες ώστε να είναι όλα στην εντέλεια την Δευτέρα που θα μπούν σε αυτές τα παιδιά για να αρχίσουν τα μαθήματα τους...
Ενας Διευθυντής που υπηρετεί ως εκπαιδευτικός απο το 1982 στο 1ο Γυμνάσιο, αυτό στο οποίο έμαθε γράμματα όλος ο Πορφύρας αλλά και ο μισός Πειραιάς, ήταν σαν απλός εργάτης για να κάνει ότι καλύτερο μπορούσε στο σχολείο για τα παιδιά....
Το καλοκαίρι, με τις κρίσεις των Διευθυντών και τις αλλαγές στα σχολεία, απο τους 142 Διευθυντές έμειναν μόνο 10 στις ίδιες θέσεις σε Γυμνάσια και Λύκεια.
Μετά απο αξιολόγηση της προυπηρεσίας, των γνώσεων τους αλλά και της συνέντευξης που έδωσαν...
Μέσα στους 10 είναι και ο κ.Πετρόχειλος. Θα μπορούσε και να μην είναι...
Πολλά πράγματα στη ζωή μας γίνονται ''γιατί έτσι είναι γραφτό''.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι όταν συναντούμε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΊΟ, ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, απλώς πρέπει να υποκλινόμαστε μπροστά τους.
Κουβέντα δεν άκουσα ως παράπονο απο τον κ.Διευθιυντή, για την κρίση , για τις θεαματικές περικοπές, για την ανεργία που πονά και εκείνον.
Το μόνο που έλεγε ήταν ότι πρέπει να είναι όλα έτοιμα για τα παιδιά, την Δευτέρα, ώστε να μπούν στο σχολείο όσο καλύτερα γίνεται.
Αυτά να κοιτάμε. Τον Επαμεινώνδα, τον Κανάκη, τον Μανώλη, τον Στέφανο.
Αυτούς που σήμερα θα μπορούσαν να κάθονται και να...ξύνονται, αλλά, παλεύουν για μία καλύτερη κοινωνία και για καλύτερες προυποθέσεις για τα παιδιά.
Οπότε, ας ταρακουνήσουμε και εμείς λίγο τα παιδιά μας αντί να τα κανακεύουμε και να φοβόμαστε μήπως πιασθούν απο τη ξάπλα....
Και μαζί να κάνουμε και εμείς κάτι καλύτερο για τον συνάνθρωπο μας αντί να είμαστε μονίμως στη φραπεδούμπα, το ουζάκι και το τσιγαράκι...
Ν.Δελαγραμμάτικας
Αρκεί να έχουμε διάθεση να τα αναζητήσουμε και να ασχοληθούμε μαζί τους....
Πήγα σήμερσ το πρωί στο 1ο Γυμνάσιο Πειραιά, ένα απο τα ιστορικότερα σχολεία στην πόλη μας, μαζί με την Ιωνίδειο.
Ηθελα να μιλήσω με τον Διευθυντή κ.Επαμεινώνδα Πετρόχειλο για το πρόγραμμα των προπονήσεων επειδή στο γυμναστήριο του σχολείου στο οποίο ασκεί τα καθήκοντα του απο το 1997, γυμνάζονται τα παιδιά μας, σε Παγκορασίδες, Κορασίδες αλλά και Μίνι και χάρις στη φιλοξενία σε αυτόν τον χώρο πήραν ώθηση οι υποδομές μας και μαζί και η γυναικεία ομάδα μας.
Και τον είδα αυτόν τον ήρωα να είναι μέσα στη σκόνη επειδή πάλευε να καθαρίσει τις αίθουσες ώστε να είναι όλα στην εντέλεια την Δευτέρα που θα μπούν σε αυτές τα παιδιά για να αρχίσουν τα μαθήματα τους...
Ενας Διευθυντής που υπηρετεί ως εκπαιδευτικός απο το 1982 στο 1ο Γυμνάσιο, αυτό στο οποίο έμαθε γράμματα όλος ο Πορφύρας αλλά και ο μισός Πειραιάς, ήταν σαν απλός εργάτης για να κάνει ότι καλύτερο μπορούσε στο σχολείο για τα παιδιά....
Το καλοκαίρι, με τις κρίσεις των Διευθυντών και τις αλλαγές στα σχολεία, απο τους 142 Διευθυντές έμειναν μόνο 10 στις ίδιες θέσεις σε Γυμνάσια και Λύκεια.
Μετά απο αξιολόγηση της προυπηρεσίας, των γνώσεων τους αλλά και της συνέντευξης που έδωσαν...
Μέσα στους 10 είναι και ο κ.Πετρόχειλος. Θα μπορούσε και να μην είναι...
Πολλά πράγματα στη ζωή μας γίνονται ''γιατί έτσι είναι γραφτό''.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι όταν συναντούμε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΊΟ, ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, απλώς πρέπει να υποκλινόμαστε μπροστά τους.
Κουβέντα δεν άκουσα ως παράπονο απο τον κ.Διευθιυντή, για την κρίση , για τις θεαματικές περικοπές, για την ανεργία που πονά και εκείνον.
Το μόνο που έλεγε ήταν ότι πρέπει να είναι όλα έτοιμα για τα παιδιά, την Δευτέρα, ώστε να μπούν στο σχολείο όσο καλύτερα γίνεται.
Αυτά να κοιτάμε. Τον Επαμεινώνδα, τον Κανάκη, τον Μανώλη, τον Στέφανο.
Αυτούς που σήμερα θα μπορούσαν να κάθονται και να...ξύνονται, αλλά, παλεύουν για μία καλύτερη κοινωνία και για καλύτερες προυποθέσεις για τα παιδιά.
Οπότε, ας ταρακουνήσουμε και εμείς λίγο τα παιδιά μας αντί να τα κανακεύουμε και να φοβόμαστε μήπως πιασθούν απο τη ξάπλα....
Και μαζί να κάνουμε και εμείς κάτι καλύτερο για τον συνάνθρωπο μας αντί να είμαστε μονίμως στη φραπεδούμπα, το ουζάκι και το τσιγαράκι...
Ν.Δελαγραμμάτικας
