Καμμιά φορά δεν βγάζω άκρη με το τι θέλουν οι άνθρωποι που παρακολουθούν ένα άθλημα.
Ακουγα να λένε πολλοί ότι προτιμούν να γίνει ανανέωση απο τις ομάδες στην Α1 Γυναικών.
Σε σημαντικό βαθμό, έγινε.
Τώρα, υπάρχουν παράπονα για το θέαμα, επειδή είναι φτωχό το επίπεδο των ξένων αθλητριών και δεν καταφέρνουν οι ομάδες μας να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Οταν υπήρχαν καλές ξένες αθλήτριες, οι ομάδες έταζαν χρήματα που δεν είχαν και έφτιαχναν προυπολογισμούς ακόμα και 1.100.000 ευρώ για μία σαιζόν ενώ συχνά δεν υποχωρούσαν απο τις 700.000 ευρώ.
Πέρσι, υπήρχαν ομάδες με μπάτζετ 500.000 ευρώ. Πως να αντέξουν ;
Τα κανόνια που ακούσθηκαν, θα σταματούσαν και τον Ερολ Φλυνν στην επέλαση της Ελαφράς Ταξιαρχίας στη μάχη της Μπαλακλάβα....
Εφέτος, δεν υπάρχει ομάδα που έχει προυπολογισμό μεγαλύτερο απο τα 350.000 ευρώ ενώ ορισμένες έχουν μπάτζετ που δε ξεπερνά τις 25.000 ευρώ.
Δεν είναι αναγκαίο να πέφτει το επίπεδο επειδή τα νούμερα είναι μικρότερα.
Το βέβαιο είναι ότι πολλές Ελληνίδες αθλήτριες είτε γιατί καλόμαθαν είτε επειδή δεν είχαν όρεξη για προπόνηση είτε γιατί ...στραβόμαθαν είτε γιατί κουράσθηκαν απο τα ψέμματα των παραγόντων, έμειναν στάσιμες και ξόδεψαν το ταλέντο τους, επαναπαυόμενες μόνο στα όποια κίνητρα είχαν και τα οποία, συχνά, δεν αξιοποίησαν.
Το θέμα, νομίζω, δεν είναι να ζητάμε πιο πολλά απο όσες φαίνεται ότι δεν μπορούν, αλλά, να προσπαθήσουμε να τις βοηθήσουμε ώστε να γίνουν καλύτερες.
Στο τέλος της ημέρας, καλύτερα να υπάρχουν μαζεμένα έξοδα, στα οποία θα μπορεί να ανταποκριθεί κανείς, παρά να πετάμε στα σύννεφα.
Μήπως ξεχνάμε ότι στο βόλει γυναικών δεν υπάρχει, καν, εισιτήριο ή αγνοούμε ότι αν μπεί, στα πιο πολλά παιχνίδια, μπορεί να μην έχουμε ούτε καν τους συγγενείς και φίλους στην εξέδρα....
Ας αρχίσει πρώτα να φέρνει έσοδα το άθλημα και μετά ας έχουμε απαιτήσεις.
Γιατί εδώ και πολλά χρόνια, το βόλει γυναικών, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, φέρνει το απότοκο της ελεημοσύνης, της φιλανθρωπίας και φιλευσπλαχνίας και των προσωπικών γνωριμιών των παραγόντων, ενίοτε δε και των ίδιων των αθλητριών.
Πρώτα πρέπει να αποκτήσει την οντότητα που θα ελκύσει το ενδιαφέρον και μετά μπορούμε να μιλήσουμε ξανά για την ποιότητα του.
Στο μεταξύ, ας αποφασίσουμε βέβαια αν θέλουμε την ανανέωση ή όχι.
Γιατί σε όλους αρέσει το καλύτερο, αλλά, κάποιος πρέπει να πληρώσει και τον λογαριασμό....
Ν.Δελ.
Ακουγα να λένε πολλοί ότι προτιμούν να γίνει ανανέωση απο τις ομάδες στην Α1 Γυναικών.
Σε σημαντικό βαθμό, έγινε.
Τώρα, υπάρχουν παράπονα για το θέαμα, επειδή είναι φτωχό το επίπεδο των ξένων αθλητριών και δεν καταφέρνουν οι ομάδες μας να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Οταν υπήρχαν καλές ξένες αθλήτριες, οι ομάδες έταζαν χρήματα που δεν είχαν και έφτιαχναν προυπολογισμούς ακόμα και 1.100.000 ευρώ για μία σαιζόν ενώ συχνά δεν υποχωρούσαν απο τις 700.000 ευρώ.
Πέρσι, υπήρχαν ομάδες με μπάτζετ 500.000 ευρώ. Πως να αντέξουν ;
Τα κανόνια που ακούσθηκαν, θα σταματούσαν και τον Ερολ Φλυνν στην επέλαση της Ελαφράς Ταξιαρχίας στη μάχη της Μπαλακλάβα....
Εφέτος, δεν υπάρχει ομάδα που έχει προυπολογισμό μεγαλύτερο απο τα 350.000 ευρώ ενώ ορισμένες έχουν μπάτζετ που δε ξεπερνά τις 25.000 ευρώ.
Δεν είναι αναγκαίο να πέφτει το επίπεδο επειδή τα νούμερα είναι μικρότερα.
Το βέβαιο είναι ότι πολλές Ελληνίδες αθλήτριες είτε γιατί καλόμαθαν είτε επειδή δεν είχαν όρεξη για προπόνηση είτε γιατί ...στραβόμαθαν είτε γιατί κουράσθηκαν απο τα ψέμματα των παραγόντων, έμειναν στάσιμες και ξόδεψαν το ταλέντο τους, επαναπαυόμενες μόνο στα όποια κίνητρα είχαν και τα οποία, συχνά, δεν αξιοποίησαν.
Το θέμα, νομίζω, δεν είναι να ζητάμε πιο πολλά απο όσες φαίνεται ότι δεν μπορούν, αλλά, να προσπαθήσουμε να τις βοηθήσουμε ώστε να γίνουν καλύτερες.
Στο τέλος της ημέρας, καλύτερα να υπάρχουν μαζεμένα έξοδα, στα οποία θα μπορεί να ανταποκριθεί κανείς, παρά να πετάμε στα σύννεφα.
Μήπως ξεχνάμε ότι στο βόλει γυναικών δεν υπάρχει, καν, εισιτήριο ή αγνοούμε ότι αν μπεί, στα πιο πολλά παιχνίδια, μπορεί να μην έχουμε ούτε καν τους συγγενείς και φίλους στην εξέδρα....
Ας αρχίσει πρώτα να φέρνει έσοδα το άθλημα και μετά ας έχουμε απαιτήσεις.
Γιατί εδώ και πολλά χρόνια, το βόλει γυναικών, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, φέρνει το απότοκο της ελεημοσύνης, της φιλανθρωπίας και φιλευσπλαχνίας και των προσωπικών γνωριμιών των παραγόντων, ενίοτε δε και των ίδιων των αθλητριών.
Πρώτα πρέπει να αποκτήσει την οντότητα που θα ελκύσει το ενδιαφέρον και μετά μπορούμε να μιλήσουμε ξανά για την ποιότητα του.
Στο μεταξύ, ας αποφασίσουμε βέβαια αν θέλουμε την ανανέωση ή όχι.
Γιατί σε όλους αρέσει το καλύτερο, αλλά, κάποιος πρέπει να πληρώσει και τον λογαριασμό....
Ν.Δελ.
