Μόνο θετικά σημειώνουμε ως καταγραφή όσων ζήσαμε στη Δραπετσώνα δίπλα στην ομάδα μας.
ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ήταν η παρουσία των γονιών των παιδιών που έμειναν σοβαροί, προσεκτικοί, ενθάρρυναν, στήριξαν και τις άλλες αθλήτριες της ομάδας μας. Και στο τέλος είχαν...σκάσει απο την ήττα, δείχνοντας ότι έχουν αγαπήσει αυτό που αγαπούν τα βλαστάρια τους και απο αυτή τη διαδικασία θα καταλάβουν αργότερα ποιά θα είναι τα οφέλη.
Η ΕΙΚΟΝΑ που παρουσίασε ο Πορφύρας μέσα στο γήπεδο ήταν εικόνα ΟΜΑΔΑΣ, που ΕΖΗΣΕ το παιχνίδι και έχει καρδιά ενώ κυλά αίμα στις φλέβες.
ΠΑΙΞΑΜΕ βόλει, ακολουθήσαμε τις αρχές του ορθόδοξου παιχνιδιού και πείσαμε ότι υπάρχει βελτίωση στον τρόπο που παίζουμε, μάλιστα μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.
ΧΑΡΗΚΑΜΕ για την αγωνιστικότητα των παιδιών, κυρίως επειδή αυτή είναι μία ολοκαίνουρια ομάδα, με ΜΕΛΛΟΝ ωστόσο.
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ το γεγονός ότι σχεδόν όλα τα παιδιά είχαν άγχος, απόλυτα φυσιολογικό είναι.
Πρώτη συνάντηση, πρώτη φορά ως βασικά σε έναν αγώνα πρωταθλήματος, μικρές ηλικίες αλλά κέφι, χαμόγελο και διάθεση.
Η ΜΕΓΑΛΗ απόλαυση--όχι σε απόδοση γιατί σε αυτήν θα αναφέρεται ΜΟΝΟ ο προπονητής, αν και όποτε το κρίνει σκόπιμο---ήταν η Αναστασία Καρβούνη και η Μαρία Χονδρουδάκη. Δύο παιδιά που ρούφηξαν τις εμπειρίες του αγώνα, με θράσος και με τρόπο πο φανέρωνε ότι είχαν νικήσει το άγχος.
ΔΕΝ είναι τυχαίο ότι σχεδόν όλο το τμήμα ήταν στο πλάι της ομάδας μας. Κάτι δείχνει αυτό.
Η ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ μετά απο το παιχνίδι, είναι ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Τα παιδά χάρηκαν το παιχνίδι. Αυτό μετράει. ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ. Γιατί σε αυτές ειδικά τις ηλικίες, ΤΟ ΜΟΝΟ που έχει σημασία είναι να ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΤΗ ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ.
ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ότι υπάρχει φιλοδοξία. Η ήττα σε κανέναν δεν αρέσει, αλλά, αν δε μάθεις να χάνεις, δε θα απολαύσεις ποτέ τη νίκη.
ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ ότι τα παιδιά πάνε καλύτερα απο παιχνίδι σε παιχνίδι. Αν δεν είχαμε ΤΟΣΟ ΑΓΧΟΣ σήμερα, πολλά θα ήταν διαφορετικά.
Η ΟΜΑΔΑ ΕΧΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ. Το φανέρωσε αυτό στο πρώτο σετ όταν χάναμε με 19-11 και με την Κατερίνα Ζαννή στο σερβίς το γυρίσαμε και νικήσαμε με 25-22, με επιμέρους σκορ 14-3.Αρα, μπορούμε, με ψύχραιμη διαχείριση καταστάσεων και εμπειρίες, να κάνουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ.
ΘΑ ΕΛΘΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ και τα παιδιά θα ανεβαίνουν συνέχεια.
ΥΠΟΜΟΝΗ χρειάζεται και βοήθεια, ψυχολογική αλλά και για την παρουσία στις προπονήσεις.
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ας μην αναφερθούμε. Σήμερα, στη Δραπετσώνα η διαιτησία ήταν πολύ κακή και δεν βοήθησε το παιχνίδι, το άθλημα, τα παιδιά. Δικαιολογίες, ωστόσο, δεν πρέπει να βρίσκουμε, ούτε να μένουμε στα αρνητικά γιατί αυτά είναι για τις μικρές ομάδες και για τους μικρούς ανθρώπους. Προχωράμε.
ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΑΠΟΡΕΙ τι θα γράφαμε αν η ομάδα μας είχε κερδίσει, η απάντηση είναι μία. Ποιός σας είπε ότι εμείς δεν κερδίσαμε σήμερα πολλά και σπουδαία ;
ΕΞΑΛΛΟΥ, στις νίκες όλοι είναι μέσα στην καλή χαρά. Στις ήττες, απαιτείται το χαμόγελο, η ηρεμία, ειδικά με κορίτσια σε αυτές τις περίεργες και τόσο εύθραστες συναισθηματικά ηλικίες.
ΦΥΓΑΜΕ ΓΕΜΑΤΟΙ απο το γήπεδο σήμερα.
Η ΕΠΟΜΕΝΗ φορά θα είναι καλύτερη, όσο τα παιδιά προσπαθούν, οι γονείς στηρίζουν και ο προπονητής παλεύει να χτίσει όχι απλώς και μόνο αθλήτριες αλλά ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΠΛΕΞΑΡΙΣΤΕΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ τον κ.Κογκαλίδη της Δραπετσώνας, για την ΑΡΙΣΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ
Αν μετά απο όλα αυτά, σας ενδιαφέρει το τελικό αποτέλεσμα ήταν Δραπετσώνα--Πορφύρας 3-1 σετ.
ΑΟΦ ΠΟΡΦΥΡΑΣ ( προπονητής Γιάννης Τσουρουγιάννης ) Δαρδακούλη, Τζερεφού, Γεροκούνα, Παυλίδου, Μονιού, Ζαννή, Φαλιδέα, Καρβούνη, Χονδρουδάκη, Υφαντή.
