Ας δούμε λοιπόν, πως ο Πορφύρας εννοεί τη συμμετοχή σε αυτό το πρωτάθλημα.
ΤΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ
Σεβασμό στην προσπάθεια ΟΛΩΝ των παιδιών.
Αναγνώριση στην αθλητική παρουσία της εκάστοτε ομάδας με την οποία θα παίζουμε
Κατανόηση στα σφάλματα, στο τρακ, στο άγχος
ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ
Ενθάρρυνση για τα παιδιά, τα πιο πολλά απο τα οποία μπαίνουν για πρώτη φορά σε ένα πρωτάθλημα και τα πόδια τους αν δεν τα νιώθουν παγωμένα, θα τρέμουν, στην αρχή.
Υποστήριξη, κυρίως, στις δύσκολες στιγμές.
Αναγνώριση του δικαιώματος στην βλακεία ή στην ασχετοσύνη ή την ημιμάθεια, απο γονείς αθλητριών άλλων ομάδων, αθλήτριες και προπονητές άλλων ομάδων, διαιτητές. Κανείς δεν γεννήθηκε τέλειος. Οποιος θέλει να επιβεβαιώσει την ανυπαρξία του μέσα απο το βόλει παγκορασίδων, γενικά υποδομών, μπορεί να το κάνει. Ο Πορφύρας είναι υπαρκτός και δεν έχει ανάγκη να αποδείξει τίποτα.
Μην μπείτε, επ ουδενί, στο ''παιχνίδι'' του εκνευρισμού. Εμείς θα κοιτάμε μόνο τα παιδιά του Πορφύρα.
Το πρώτο που μας ενδιαφέρει είναι να δούμε τα παιδιά να παίζουν βόλει. Το αν θα κερδίσουν ή όχι, είναι άλλο θέμα. Εκείνο που προέχει είναι να χαρούν τη συμμετοχή, τον αγώνα, να γίνουν καλύτερες αθλήτριες.
Τη νίκη της μίας ημέρας, την χαίρονται πολλοί. Οι μάγκες της ζωής είναι αυτοί που απολαμβάνουν τη διαχρονική νίκη, αυτή που μας φέρνει στο σημείο να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας.
Απο τα παιδιά ζητάμε μόνο ένα. Να ΑΓΩΝΙΣΘΟΥΝ. Ολα είναι απο ΣΠΟΥΔΑΙΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ, έντιμων ανθρώπων. Οπως παλεύουν οι γονείς τους, να αγωνισθούν και αυτά.
Καλύτερη η περήφανη ήττα, παρά η νίκη της ντροπής. Το αποτέλεσμα δεν είναι τίποτα, μπροστά στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ και ΑΘΛΗΤΙΚΗ προσπάθεια.
ΤΙ ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ
Κουρασθήκαμε ( ;) να βιώνουμε μικροπρέπειες σε γήπεδα, ειδικά στα πρωταθλήματα Παγκορασίδων.
Οχι απο γονείς του Πορφύρα ή απο αθλήτριες του. Τις αρχές του συλλόγου μας, άλλωστε,.είναι γνωστό ότι όποια ή όποιος δεν είναι σε θέση ή δε θέλει να τις ακολουθήσει, πάει σπίτι αυτόματα, όχι επειδή τον διώχνει κανείς αλλά γιατί δεν μπορεί να μείνει σε ένα περιβάλλον που είναι ΑΠΟΛΥΤΑ υγιές.
Ας ελπίσουμε ότι δε θα βρεθεί άλλοθι στην οικονομική κρίση, ώστε να δούμε ηλίθιες αντιδράσεις και να ακούσουμε πάλι...μυθικές ατάκες.
Οποιος έχει πρόβλημα με τη δουλειά του ή με το σπίτι του και δεν μπορεί να ελέγξει το στόμα και τις αντιδράσεις του, ας μην πάει στο γήπεδο, τουλάχιστον όχι όταν παίζει ο Πορφύρας.
Ας μας αφήσει με τις αθλήτριες μας και τους ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ γονείς τους αλλά και τον δάσκαλο--προπονητή τους να κάνουμε το κέφι μας, το χόμπυ μας.
Γιατί στο γήπεδο πας για να γεμίσεις τη ψυχή σου και όχι να τη μαυρίσεις.
ΤΙ ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ
Να έχουν την υγεία τους όλα τα παιδιά μας στις Παγκορασίδες και μετά απο μερικά χρόνια να τα καμαρώνουμε στην πρώτη ομάδα.
Γιατί τότε, ΜΟΝΟ, θα έχει ΚΟΡΥΦΑΙΟ νόημα αυτή η προσπάθεια που γίνεται με θυσίες, αγωνίες, κόπο, απο ΠΟΛΛΟΥΣ ανθρώπους, καθώς ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ, αναλογικά με ότι μπορεί, ότι αισθάνεται, ότι αντέχει, ότι φαντάζεται καθένας.
Στο τέλος της ημέρας, ο Πορφύρας ήταν ένας μελαγχολικός ποιητής.
Εμείς, το μόνο που ελπίζουμε είναι ότι μέσα απο το παιχνίδι θα αφήσουν κατά μέρος τη μελαγχολία όλοι όσοι αγαπούν την ομάδα μας.
Τέλος, αν κανείς νομίζει ότι το παιδί του δεν παίζει καλά, να μπεί εκείνος στο γήπεδο να δοκιμάσει τι μπορεί να κάνει και τι όχι.
Υ.Γ. 1. Αληθεύει ότι για να κόψει το τσιγάρο ο Βαγγέλης θα τον πάει για τζόκινγκ ο Αγγελος ;
Υ.Γ. 2. Ο Πορφύρας θα ανέβει κατηγορία, ίσως, κάποια ημέρα, κατηγορίες. Αν χάσει τη ψυχή του, όμως, καλύτερα να διαλυθεί ως βόλει. Και αυτή η ψυχή είναι οι άνθρωποι του, αυτοί που μεγάλωσαν στα στενά γύρω από τη Φρεαττύδα και βρέθηκαν μαζί σε μία ομάδα που το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν περνά αδιάφορη, γιατί ΟΛΟΙ ΕΔΩ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ και η παρουσία μας δεν εξαρτάται απο το αν παίζει το παιδί μας ή όχι, καν απο το αν είναι πλέον στο τμήμα ή έχει σταματήσει.
Υ.Γ. 3. Η αναφορά στο πρωτάθλημα Παγκορασίδων είναι σχηματική. Δείχνει μία ολόκληρη φιλοσοφία. Και σε όποιον--όποια αρέσει
Ν.Δελαγραμμάτικας
