Το ποτήρι πρέπει να το βλέπουμε μισογεμάτο και όχι μισοάδειο.
Παρά τη νίκη μας με 3-0 σετ επί του Ερμή στο Πέραμα, οι Κορασίδες μας δεν είναι στην προνομιούχο πρώτη τριάδα του πολύ δύσκολου Ομίλου τους και θα περιμένουν την κλήρωση για τις τέταρτες ομάδες, με πιθανότητες πρόκρισης 20%, διαφορετικά, θα συνεχίσουν στη δεύτερη φάση με τις ομάδες που αποκλείσθηκαν.
Θεωρητικά, λοιπόν, περιμέναμε κάτι καλύτερο.
Πρακτικά, επιβεβαιώνεται αυτό που όλοι βλέπουμε. Οτι υπάρχει μεγάλη βελτίωση με την πάροδο των χρόνων. Με συνέπεια να προετοιμάζεται η διάδοχη κατάσταση για την γυναικεία ομάδα μας, με συνέχεια και με παιδιά τα οποία θα αντέξουν το βάρος της φανέλας σε μία πρωταγωνίστρια ομάδα, την πίεση του πρωταθλήματος Γυναικών.
Ας δούμε πιο μακρυά απο το αποτέλεσμα. Ωραία, κερδίσαμε με 25-14,25-7 ( σε 12 λεπτά ) και 25-21.
Αυτό που μετρά πιο πολύ είναι ότι απο εκεί που φεύγαμε κλαμμένοι απο ένα γήπεδο, με απανωτές ήττες και μουρμούρα, τώρα ο προβληματισμός μας περιορίζεται στο χρόνο συμμετοχής των παιδιών, που είναι εύλογο βέβαια να θέλουν να παίξουν όλα και μπράβο τους αν αισθάνονται πίκρα, γιατί σημαίνει ότι έχουν την επιθυμία να αγωνισθούν, αισθάνονται προσμονή για το κίνητρο της συμμετοχής.
Αυτό δείχνει ΥΓΕΙΑ. Μαζί με τη δίκαιη στεναχώρια, ας υπάρξει ωστόσο και υπομονή....Αλλωστε, αυτά τα παιδιά είναι μία όμορφη παρέα που άντεξε στα πολύ δύσκολα και έτσι πρέπει να μείνουν.
Στο Πέραμα, πριν απο 4 χρόνια, είχαμε πάει 5 φορές μέσα σε μία σαιζόν για φιλικά. Χάσαμε και τις 5.Με τις Κορασίδες που είχαμε τότε και οι οποίες επίσης ήταν καλή φουρνιά.
Η δουλειά μέσα απο τον χρόνο φέρνει το αποτέλεσμα.
Και οι πρώτοι που δικαιώνονται είναι οι γονείς των παιδιών του Πορφύρα.
Γιατί αυτοί στήριξαν και στηρίζουν τα παιδιά τους, αυτοί τα ακολουθούν ΠΑΝΤΟΥ, αυτοί τα σπρώχνουν στο γήπεδο, αυτοί πορώνονται ( με την καλή έννοια...) και περνούν το πάθος τους για την ομάδα στα παιδιά τους, αυτοί λένε ''πράγματι αξίζει να είμαι εδώ, στον Πορφύρα'' και ας αισθάνονται σε κάποιες περιπτώσεις αδικία ή δυσφορία.
Ερχονται ακόμα καλύτερες ημέρες για τα παιδιά και την ομάδα. Και όπως βλέπετε, είμαστε όλοι δίπλα τους.
Και πως να μην είσαι, όταν βλέπεις τη δική τους λαχτάρα.
Αλλα παιδιά δεν περνούν ούτε έξω απο γήπεδο και η Πέννυ Παπαδήμα έρχεται τις Πέμπτες, τα βράδυα, για να δεί τις συμπαίκτριες της με τις Νεάνιδες και ας μην παίζει η ίδια και η Ειρήνη Πρίφτη πηγαίνει στην προπόνηση των Μίνι στις 9 το πρωί του Σαββάτου, την αδελφούλα της, την Μαριλένα.
Για όλα αυτά τα παιδιά μας, αξίζει να παιδεύεσαι....
Πολύ καλή η διαιτησία των Τριανατφυλλόπουλου--Καλλιγέρη.
Εξαιρετική η φίλαθλη προσέγγιση απο τους γονείς των αθλητριών του Ερμή Περάματος. Πρώτη φορά τα παιδιά μας άκουσαν χειροκρότημα σε άλλη έδρα, απο ΟΛΟ το γήπεδο, για τη νίκη τους.
Ευχαριστούμε πολύ. Να΄στε καλά και να έχετε καλή συνέχεια, ΥΓΕΙΑ στα βλαστάρια σας.
ΑΟΦ ΠΟΡΦΥΡΑΣ Θαλασσινού, Τσιραντωνάκη, Λιάρου, Ε.Πρίφτη, Παπαδήμα, Μιγκελέέβα, Παλημέρη, Δημητρίου, Ταβαρή, Α.Πρίφτη.
ΕΡΜΗΣ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ Φούσκα, Μπαλτά, Αλογάκου, Σαμολαδά, Καφίρη, Γκαγκαδέλλη, Βόμβα, Ανδρεσάκη, Καστρή.
Παρά τη νίκη μας με 3-0 σετ επί του Ερμή στο Πέραμα, οι Κορασίδες μας δεν είναι στην προνομιούχο πρώτη τριάδα του πολύ δύσκολου Ομίλου τους και θα περιμένουν την κλήρωση για τις τέταρτες ομάδες, με πιθανότητες πρόκρισης 20%, διαφορετικά, θα συνεχίσουν στη δεύτερη φάση με τις ομάδες που αποκλείσθηκαν.
Θεωρητικά, λοιπόν, περιμέναμε κάτι καλύτερο.
Πρακτικά, επιβεβαιώνεται αυτό που όλοι βλέπουμε. Οτι υπάρχει μεγάλη βελτίωση με την πάροδο των χρόνων. Με συνέπεια να προετοιμάζεται η διάδοχη κατάσταση για την γυναικεία ομάδα μας, με συνέχεια και με παιδιά τα οποία θα αντέξουν το βάρος της φανέλας σε μία πρωταγωνίστρια ομάδα, την πίεση του πρωταθλήματος Γυναικών.
Ας δούμε πιο μακρυά απο το αποτέλεσμα. Ωραία, κερδίσαμε με 25-14,25-7 ( σε 12 λεπτά ) και 25-21.
Αυτό που μετρά πιο πολύ είναι ότι απο εκεί που φεύγαμε κλαμμένοι απο ένα γήπεδο, με απανωτές ήττες και μουρμούρα, τώρα ο προβληματισμός μας περιορίζεται στο χρόνο συμμετοχής των παιδιών, που είναι εύλογο βέβαια να θέλουν να παίξουν όλα και μπράβο τους αν αισθάνονται πίκρα, γιατί σημαίνει ότι έχουν την επιθυμία να αγωνισθούν, αισθάνονται προσμονή για το κίνητρο της συμμετοχής.
Αυτό δείχνει ΥΓΕΙΑ. Μαζί με τη δίκαιη στεναχώρια, ας υπάρξει ωστόσο και υπομονή....Αλλωστε, αυτά τα παιδιά είναι μία όμορφη παρέα που άντεξε στα πολύ δύσκολα και έτσι πρέπει να μείνουν.
Στο Πέραμα, πριν απο 4 χρόνια, είχαμε πάει 5 φορές μέσα σε μία σαιζόν για φιλικά. Χάσαμε και τις 5.Με τις Κορασίδες που είχαμε τότε και οι οποίες επίσης ήταν καλή φουρνιά.
Η δουλειά μέσα απο τον χρόνο φέρνει το αποτέλεσμα.
Και οι πρώτοι που δικαιώνονται είναι οι γονείς των παιδιών του Πορφύρα.
Γιατί αυτοί στήριξαν και στηρίζουν τα παιδιά τους, αυτοί τα ακολουθούν ΠΑΝΤΟΥ, αυτοί τα σπρώχνουν στο γήπεδο, αυτοί πορώνονται ( με την καλή έννοια...) και περνούν το πάθος τους για την ομάδα στα παιδιά τους, αυτοί λένε ''πράγματι αξίζει να είμαι εδώ, στον Πορφύρα'' και ας αισθάνονται σε κάποιες περιπτώσεις αδικία ή δυσφορία.
Ερχονται ακόμα καλύτερες ημέρες για τα παιδιά και την ομάδα. Και όπως βλέπετε, είμαστε όλοι δίπλα τους.
Και πως να μην είσαι, όταν βλέπεις τη δική τους λαχτάρα.
Αλλα παιδιά δεν περνούν ούτε έξω απο γήπεδο και η Πέννυ Παπαδήμα έρχεται τις Πέμπτες, τα βράδυα, για να δεί τις συμπαίκτριες της με τις Νεάνιδες και ας μην παίζει η ίδια και η Ειρήνη Πρίφτη πηγαίνει στην προπόνηση των Μίνι στις 9 το πρωί του Σαββάτου, την αδελφούλα της, την Μαριλένα.
Για όλα αυτά τα παιδιά μας, αξίζει να παιδεύεσαι....
Πολύ καλή η διαιτησία των Τριανατφυλλόπουλου--Καλλιγέρη.
Εξαιρετική η φίλαθλη προσέγγιση απο τους γονείς των αθλητριών του Ερμή Περάματος. Πρώτη φορά τα παιδιά μας άκουσαν χειροκρότημα σε άλλη έδρα, απο ΟΛΟ το γήπεδο, για τη νίκη τους.
Ευχαριστούμε πολύ. Να΄στε καλά και να έχετε καλή συνέχεια, ΥΓΕΙΑ στα βλαστάρια σας.
ΑΟΦ ΠΟΡΦΥΡΑΣ Θαλασσινού, Τσιραντωνάκη, Λιάρου, Ε.Πρίφτη, Παπαδήμα, Μιγκελέέβα, Παλημέρη, Δημητρίου, Ταβαρή, Α.Πρίφτη.
ΕΡΜΗΣ ΠΕΡΑΜΑΤΟΣ Φούσκα, Μπαλτά, Αλογάκου, Σαμολαδά, Καφίρη, Γκαγκαδέλλη, Βόμβα, Ανδρεσάκη, Καστρή.
