Είναι παρακινδυνευμένο να γίνονται, απο τώρα, εκτιμήσεις για το πρωτάθλημα της
Α΄ΕΣΠΕΔΑ Γυναικών, το οποίο αποχαιρετήσαμε, αλλά, σίγουρα πονάμε κι αγαπάμε αφού εκεί είναι η ρίζα κι η βάση μας.
Εφέτος, το πρωτάθλημα θα κριθεί στη διάρκεια και την αντοχή, δευτερευόντως δε στην ποιότητα.
Οι ομάδες που θα πρωταγωνιστήσουν, δεν αρκεί να έχουν καλό υλικό κι επαρκή ή εμπνευσμένη καθοδήγηση απο τον πάγκο.
Θα πρέπει να υπάρχει βάθος στις ομάδες, ώστε να καταφέρουν να κρατήσουν ρυθμό.
Το πρωτάθλημα των 30 αγωνιστικών θα πρέπει, φυσικά, να συνδυασθεί με τα αντίστοιχα πρωταθλήματα της ΕΣΠΕΔΑ σε Νεάνιδες και Κορασίδες.
Αν μία ομάδα--και δεν είναι λίγες αυτές...--χρησιμοποιεί τις ίδιες αθλήτριες σε Γυναίκες, Νεάνιδες και Κορασίδες, τότε, αυτά τα παιδιά θα χρειασθεί να παίξουν ακόμα και 60 ματς μέσα στη σαιζόν, μαζί με τα φιλικά.
Μοιραία, δε θα υπάρχει φρεσκάδα, απο ένα σημείο κι έπειτα, αλλά, επίσης, θα είναι προφανής ο κίνδυνος για τραυματισμούς, σοβαρούς μάλιστα.
Για αυτό, όλα είναι απολύτως σχετικά.
Οι καλύτερες ομάδες δεν είναι εκείνες που έχουν υπολογίσιμο μπάτζετ, πείρα ή ενθουσιασμό, αλλά, αυτές που θα δείξουν προσωπικότητα και θα έχουν χαρακτήρα και ξεκάθαρη φυσιογνωμία.
Το ακλόνητο φαβορί δεν υπάρχει.
Αλλωστε, ομάδες με ιδιαίτερα υψηλούς προυπολογισμούς, δε συναντά κανείς στην κατηγορία σε αυτή τη σαιζόν.
Το δικαίωμα στην ελπίδα υπάρχει σε όλους.
Πειραικός, Πετρούπολη, Ικαρος Καλλιθέας και Δραπετσώνα, υποτίθεται ότι είναι οι ομάδες που δικαιούνται να έχουν περισσότερες φιλοδοξίες.
Ομως, η Αργυρούπολη έχει αξιοζήλευτη συνοχή, η Ευρυάλη ξέρει πολύ καλά την κατηγορία κι έχει ενισχυθεί, το Ιλιο έχει χτίσει ομάδα με δικά του παιδιά κι είναι ικανό για όλα, ο Φοίνικας μπορεί να μην έχει σταθερότητα, αλλά, είναι σε θέση να νικήσει κάθε αντίπαλο στην κατηγορία, η Ιριδα είναι ''σκληρό καρύδι'', ο Ρέντης έχει μαχητικότητα που λυγίζει δυνατές αντιστάσεις και το Αιγάλεω βασίζεται σε μία εξαιρετική φουρνιά απο τις υποδομές του κι είναι εξαιρετικά απειλητικό.
Μένουν άλλες 5 ομάδες, αλλά, όποιος τις υποτιμήσει, θα έχει κάνει λάθος.
Ο Πήγασος Χαιδαρίου, για τον οποίο θα πρέπει να περιμένουμε ώστε να δούμε ολοκληρωμένη εικόνα της δυναμικής του, θα κάνει ζημιές εντός έδρας, το Μοσχάτο ποτέ δεν παρατά ένα παιχνίδι, το ίδιο κι ο Αρης Αμφιάλης που έχει μάθει να κερδίζει τους ισοδύναμους του, ο Μίλωνας θα χρειασθεί να πάρει μεγαλύτερη βοήθεια απο τις νεαρές αθλήτριες του ώστε να μείνει στην κατηγορία ενώ ο Αιολος θα δώσει αγώνα για να κρατηθεί στην κατηγορία, εκτός κι αν προσαρμοσθεί γρήγορα στο νέο για αυτόν περιβάλλον.
Υπάρχουν, με λίγα λόγια, τουλάχιστον 11 ομάδες που μπορούν, εύκολα, να νικήσουν η μία την άλλη, αλλά κι άλλες 5 ( ανάμεσα τους οι 3 νεοφώτιστες ) που αν βρούν την ευκαιρία θα εκθέσουν εκείνον που θα αντιμετωπίσουν.
Μόνη σίγουρη πρόβλεψη ;
Στιις πρώτες 2 θέσεις της βαθμολογίας ( η δεύτερη δίνει το δικαίωμα συμμετοχής στα μπαράζ ανόδου στην Α2 ), θα δούμε μέχρι και την 30η αγωνιστική, έως και 8 διαφορετικές ομάδες.
Ισως, αυτό δε θα είναι το πιο θεαματικό πρωτάθλημα, αλλά, αναμφίβολα, θα είναι το πιο συναρπαστικό σε εξέλιξη.
Συναισθηματικά, με ποιόν να πρωτοπάμε....
Στον Πήγασο είναι ο πρώην προπονητής και φίλος μας Σωκράτης Μαρμαρινός, στην Πετρούπολη άλλος πρώην προπονητής και φίλος μας Μανώλης Αποστολογιωργάκης, στον Ικαρο παίζει η για 4 χρόνια αθλήτρια μας, Αννα Μαρία Θεοχάρη, στον Φοίνικα έχουμε δώσει δανεική την Αλέκα Χρήστου, στο Ρέντη έχει πάει δανεική η Χριστίνα Φικάι απο την Ακαδημία μας, με Πειραικό, Αιγάλεω, Δραπετσώνα, Αργυρούπολη, Μοσχάτο, Ευρυάλη, έχουμε άριστες σχέσεις.
Καλό πρωτάθλημα , ψυχραιμία και μακρυά απο τραυματισμούς.
Θα παρακολουθούμε τους αγώνες, καθώς, άλλωστε μας...λείπουν τα παιχνίδια τις Τετάρτες, αν και προτιμούμε, για τα επόμενα χρόνια, να παίζουμε Σαββατοκύριακο.....
Ν.Δελαγραμμάτικας
Α΄ΕΣΠΕΔΑ Γυναικών, το οποίο αποχαιρετήσαμε, αλλά, σίγουρα πονάμε κι αγαπάμε αφού εκεί είναι η ρίζα κι η βάση μας.
Εφέτος, το πρωτάθλημα θα κριθεί στη διάρκεια και την αντοχή, δευτερευόντως δε στην ποιότητα.
Οι ομάδες που θα πρωταγωνιστήσουν, δεν αρκεί να έχουν καλό υλικό κι επαρκή ή εμπνευσμένη καθοδήγηση απο τον πάγκο.
Θα πρέπει να υπάρχει βάθος στις ομάδες, ώστε να καταφέρουν να κρατήσουν ρυθμό.
Το πρωτάθλημα των 30 αγωνιστικών θα πρέπει, φυσικά, να συνδυασθεί με τα αντίστοιχα πρωταθλήματα της ΕΣΠΕΔΑ σε Νεάνιδες και Κορασίδες.
Αν μία ομάδα--και δεν είναι λίγες αυτές...--χρησιμοποιεί τις ίδιες αθλήτριες σε Γυναίκες, Νεάνιδες και Κορασίδες, τότε, αυτά τα παιδιά θα χρειασθεί να παίξουν ακόμα και 60 ματς μέσα στη σαιζόν, μαζί με τα φιλικά.
Μοιραία, δε θα υπάρχει φρεσκάδα, απο ένα σημείο κι έπειτα, αλλά, επίσης, θα είναι προφανής ο κίνδυνος για τραυματισμούς, σοβαρούς μάλιστα.
Για αυτό, όλα είναι απολύτως σχετικά.
Οι καλύτερες ομάδες δεν είναι εκείνες που έχουν υπολογίσιμο μπάτζετ, πείρα ή ενθουσιασμό, αλλά, αυτές που θα δείξουν προσωπικότητα και θα έχουν χαρακτήρα και ξεκάθαρη φυσιογνωμία.
Το ακλόνητο φαβορί δεν υπάρχει.
Αλλωστε, ομάδες με ιδιαίτερα υψηλούς προυπολογισμούς, δε συναντά κανείς στην κατηγορία σε αυτή τη σαιζόν.
Το δικαίωμα στην ελπίδα υπάρχει σε όλους.
Πειραικός, Πετρούπολη, Ικαρος Καλλιθέας και Δραπετσώνα, υποτίθεται ότι είναι οι ομάδες που δικαιούνται να έχουν περισσότερες φιλοδοξίες.
Ομως, η Αργυρούπολη έχει αξιοζήλευτη συνοχή, η Ευρυάλη ξέρει πολύ καλά την κατηγορία κι έχει ενισχυθεί, το Ιλιο έχει χτίσει ομάδα με δικά του παιδιά κι είναι ικανό για όλα, ο Φοίνικας μπορεί να μην έχει σταθερότητα, αλλά, είναι σε θέση να νικήσει κάθε αντίπαλο στην κατηγορία, η Ιριδα είναι ''σκληρό καρύδι'', ο Ρέντης έχει μαχητικότητα που λυγίζει δυνατές αντιστάσεις και το Αιγάλεω βασίζεται σε μία εξαιρετική φουρνιά απο τις υποδομές του κι είναι εξαιρετικά απειλητικό.
Μένουν άλλες 5 ομάδες, αλλά, όποιος τις υποτιμήσει, θα έχει κάνει λάθος.
Ο Πήγασος Χαιδαρίου, για τον οποίο θα πρέπει να περιμένουμε ώστε να δούμε ολοκληρωμένη εικόνα της δυναμικής του, θα κάνει ζημιές εντός έδρας, το Μοσχάτο ποτέ δεν παρατά ένα παιχνίδι, το ίδιο κι ο Αρης Αμφιάλης που έχει μάθει να κερδίζει τους ισοδύναμους του, ο Μίλωνας θα χρειασθεί να πάρει μεγαλύτερη βοήθεια απο τις νεαρές αθλήτριες του ώστε να μείνει στην κατηγορία ενώ ο Αιολος θα δώσει αγώνα για να κρατηθεί στην κατηγορία, εκτός κι αν προσαρμοσθεί γρήγορα στο νέο για αυτόν περιβάλλον.
Υπάρχουν, με λίγα λόγια, τουλάχιστον 11 ομάδες που μπορούν, εύκολα, να νικήσουν η μία την άλλη, αλλά κι άλλες 5 ( ανάμεσα τους οι 3 νεοφώτιστες ) που αν βρούν την ευκαιρία θα εκθέσουν εκείνον που θα αντιμετωπίσουν.
Μόνη σίγουρη πρόβλεψη ;
Στιις πρώτες 2 θέσεις της βαθμολογίας ( η δεύτερη δίνει το δικαίωμα συμμετοχής στα μπαράζ ανόδου στην Α2 ), θα δούμε μέχρι και την 30η αγωνιστική, έως και 8 διαφορετικές ομάδες.
Ισως, αυτό δε θα είναι το πιο θεαματικό πρωτάθλημα, αλλά, αναμφίβολα, θα είναι το πιο συναρπαστικό σε εξέλιξη.
Συναισθηματικά, με ποιόν να πρωτοπάμε....
Στον Πήγασο είναι ο πρώην προπονητής και φίλος μας Σωκράτης Μαρμαρινός, στην Πετρούπολη άλλος πρώην προπονητής και φίλος μας Μανώλης Αποστολογιωργάκης, στον Ικαρο παίζει η για 4 χρόνια αθλήτρια μας, Αννα Μαρία Θεοχάρη, στον Φοίνικα έχουμε δώσει δανεική την Αλέκα Χρήστου, στο Ρέντη έχει πάει δανεική η Χριστίνα Φικάι απο την Ακαδημία μας, με Πειραικό, Αιγάλεω, Δραπετσώνα, Αργυρούπολη, Μοσχάτο, Ευρυάλη, έχουμε άριστες σχέσεις.
Καλό πρωτάθλημα , ψυχραιμία και μακρυά απο τραυματισμούς.
Θα παρακολουθούμε τους αγώνες, καθώς, άλλωστε μας...λείπουν τα παιχνίδια τις Τετάρτες, αν και προτιμούμε, για τα επόμενα χρόνια, να παίζουμε Σαββατοκύριακο.....
Ν.Δελαγραμμάτικας
