Στο βόλει Γυναικών, οι κατηγορίες δεν είναι πολλές. Δε ξεπερνούν τις 5.
Υπάρχουν η Α1, η Α2 και στα τοπικά πρωταθλήματα, απο μία έως τρείς κατηγορίες.
Μοιραία κι επειδή , σε κάποιο βαθμό, ανακυκλώνονται τα ίδια πρόσωπα, καθώς ο χώρος είναι περισσότερο κλειστός παρά ανοιχτός, με μάλλον περιορισμένη αριθμητική παρουσία, απο ένα σημείο κι έπειτα, νοιαζόμαστε και για τα ψηλότερα αλλά και για τα χαμηλότερα.
Παρακολουθούμε την εικόνα στην Α1, όπου έγιναν οι αγώνες της πρεμιέρας.
Προφανώς, με βάση τα σχόλια που παρακολουθήσαμε, δε ξέρουμε τι θέλουμε.
Θα έπρεπε να υπήρχε χαρά για την προώθηση και χρησιμοποίηση νέων σε ηλικία αθλητριών.
Αντίθετα, διαπιστώνουμε ότι καταγράφεται προβληματισμός για το θέαμα.
Μα, πρέπει να πάρουν τον δικό τους χρόνο τα παιδιά για να παίξουν και να βελτιωθούν.
Απο τον πάγκο, βόλει δεν μπορείς να μάθεις. Κι αν δεν πληρώσεις το κόστος, γνώση δεν αγοράζεις.
Στην Α1, η ΑΕΚ κι ο Ολυμπιακός έχουν τις ισχυρότερες ομάδες.
Αλλά, το Μαρκόπουλο κι ο Ηρακλής Κηφισιάς έχουν ανταγωνιστικές ομάδες και θα σταθούν αξιόλογα.
Το Ρέθυμνο θα διεκδικήσει την πέμπτη θέση, ο Παναθηναικός παίζει με ανανεωμένη ομάδα αλλά και δυνατή φανέλα, Τράχωνες κι Ηρακλής δείχνουν ότι μπορούν να σταθούν στην κατηγορία κι απο εκεί και πέρα, Ανατόλια, ΔΑΣΩ, Μακεδόνες Αξιού, Βριλήσια, θεωρητικά, κινδυνεύουν για την παραμονή τους.
Σε αυτό το πρωτάθλημα, όλοι μπορούν να νικήσουν όλους, με εξαιρέσεις ΑΕΚ κι Ολυμπιακό, εκτός απο μεμονωμένες περιπτώσεις.
Θα είναι ένα συναρπαστικό πρωτάθλημα.
Ταλέντα θα βγούν, παιδιά θα ξεχωρίσουν, τα έξοδα πως θα καλυφθούν...
Είναι , πολύ, ακριβό, πλέον, χόμπυ ο ερασιτεχνικός αθλητισμός.
Κι όταν το βόλει Γυναικών δεν έχει έσοδα, αλλά, μόνο έξοδα, αλλάζει πια η κατεύθυνση του και διαφοροποιείται ο χαρακτήρας του.
Οτι βλέπουμε σήμερα στην Α1, είναι εικόνες απο το μέλλον.
Αρκεί, βέβαια, να υπάρχουν παιδιά που θα θελήσουν να μείνουν στο χώρο, επειδή, αγαπούν αυτό που κάνουν, καθώς, κίνητρα δε θα υπάρχουν.
Πάντα, φυσικά, θα βρίσκονται...τρελοί οι οποίοι θα δημιουργούν εξαιρέσεις στον κανόνα.
Ομως, το βασικότερο απο όλα, είναι ότι πρέπει να καταλάβουμε τι θέλουμε.
Και να μείνουμε πιστοί στην γραμμή που θα ακολουθήσουμε.
Οι παράγοντες οφείλουν να λειτουργήσουν όχι συναισθηματικά, αλλά, με τη λογική, οι προπονητές επιβάλλεται να κάνουν, επιτέλους, σχεδιασμό και να αφήσουν κατά μέρος τις ανασφάλειες τους, οι αθλήτριες πρέπει να αποφασίσουν τι ακριβώς θέλουν.
Τώρα, είμαστε στο σταυροδρόμι.
Καλημέρα σας.
Ν.Δελαγραμμάτικας
Υπάρχουν η Α1, η Α2 και στα τοπικά πρωταθλήματα, απο μία έως τρείς κατηγορίες.
Μοιραία κι επειδή , σε κάποιο βαθμό, ανακυκλώνονται τα ίδια πρόσωπα, καθώς ο χώρος είναι περισσότερο κλειστός παρά ανοιχτός, με μάλλον περιορισμένη αριθμητική παρουσία, απο ένα σημείο κι έπειτα, νοιαζόμαστε και για τα ψηλότερα αλλά και για τα χαμηλότερα.
Παρακολουθούμε την εικόνα στην Α1, όπου έγιναν οι αγώνες της πρεμιέρας.
Προφανώς, με βάση τα σχόλια που παρακολουθήσαμε, δε ξέρουμε τι θέλουμε.
Θα έπρεπε να υπήρχε χαρά για την προώθηση και χρησιμοποίηση νέων σε ηλικία αθλητριών.
Αντίθετα, διαπιστώνουμε ότι καταγράφεται προβληματισμός για το θέαμα.
Μα, πρέπει να πάρουν τον δικό τους χρόνο τα παιδιά για να παίξουν και να βελτιωθούν.
Απο τον πάγκο, βόλει δεν μπορείς να μάθεις. Κι αν δεν πληρώσεις το κόστος, γνώση δεν αγοράζεις.
Στην Α1, η ΑΕΚ κι ο Ολυμπιακός έχουν τις ισχυρότερες ομάδες.
Αλλά, το Μαρκόπουλο κι ο Ηρακλής Κηφισιάς έχουν ανταγωνιστικές ομάδες και θα σταθούν αξιόλογα.
Το Ρέθυμνο θα διεκδικήσει την πέμπτη θέση, ο Παναθηναικός παίζει με ανανεωμένη ομάδα αλλά και δυνατή φανέλα, Τράχωνες κι Ηρακλής δείχνουν ότι μπορούν να σταθούν στην κατηγορία κι απο εκεί και πέρα, Ανατόλια, ΔΑΣΩ, Μακεδόνες Αξιού, Βριλήσια, θεωρητικά, κινδυνεύουν για την παραμονή τους.
Σε αυτό το πρωτάθλημα, όλοι μπορούν να νικήσουν όλους, με εξαιρέσεις ΑΕΚ κι Ολυμπιακό, εκτός απο μεμονωμένες περιπτώσεις.
Θα είναι ένα συναρπαστικό πρωτάθλημα.
Ταλέντα θα βγούν, παιδιά θα ξεχωρίσουν, τα έξοδα πως θα καλυφθούν...
Είναι , πολύ, ακριβό, πλέον, χόμπυ ο ερασιτεχνικός αθλητισμός.
Κι όταν το βόλει Γυναικών δεν έχει έσοδα, αλλά, μόνο έξοδα, αλλάζει πια η κατεύθυνση του και διαφοροποιείται ο χαρακτήρας του.
Οτι βλέπουμε σήμερα στην Α1, είναι εικόνες απο το μέλλον.
Αρκεί, βέβαια, να υπάρχουν παιδιά που θα θελήσουν να μείνουν στο χώρο, επειδή, αγαπούν αυτό που κάνουν, καθώς, κίνητρα δε θα υπάρχουν.
Πάντα, φυσικά, θα βρίσκονται...τρελοί οι οποίοι θα δημιουργούν εξαιρέσεις στον κανόνα.
Ομως, το βασικότερο απο όλα, είναι ότι πρέπει να καταλάβουμε τι θέλουμε.
Και να μείνουμε πιστοί στην γραμμή που θα ακολουθήσουμε.
Οι παράγοντες οφείλουν να λειτουργήσουν όχι συναισθηματικά, αλλά, με τη λογική, οι προπονητές επιβάλλεται να κάνουν, επιτέλους, σχεδιασμό και να αφήσουν κατά μέρος τις ανασφάλειες τους, οι αθλήτριες πρέπει να αποφασίσουν τι ακριβώς θέλουν.
Τώρα, είμαστε στο σταυροδρόμι.
Καλημέρα σας.
Ν.Δελαγραμμάτικας
