Στη ζωή και ασφαλώς και στον αθλητισμό, βασική αρχή κι αξία είναι αυτή του σεβασμού.
Ενοχλούμαι όταν βλέπω ή μαθαίνω ότι επιχειρείται, όταν κάποιος είναι--πρόσκαιρα, είμαι σίγουρος---πεσμένος, να αποδομηθεί, να υποτιμηθεί, να αντιμετωπισθεί επικριτικά κι απαξιωτικά.
Τέτοιες λογικές με ενοχλούν, γιατί είναι εκτός αθλητικής κουλτούρας.
Στο γήπεδο πάμε, επειδή θέλουμε να ασχοληθούμε με αυτό που αγαπάμε, τον αθλητισμό.
Στον αθλητισμό υπάρχουν, πριν και πάνω απ΄όλα, οι άνθρωποι.Ακόμα κι αν διαφωνείς σε συγκεκριμένα ζητήματα και με ορισμένες πρακτικές για τις οποίες είσαι έτοιμος για αντιπαράθεση, όταν θίγεται η ομάδα που λατρεύεις, η ουσία είναι μία κι αυτήν δεν πρέπει να τη χάνουμε.
Για μένα, αυτό είναι ξεκάθαρο.
Σεβασμός στις ομάδες που κέρδισαν τα πάντα χάρη στην αφοσίωση και το πάθος ανθρώπων που πάλεψαν και παλεύουν μόνοι και τις υπηρετούν ως προπονητές--προπονήτριες κι ως αθλήτριες.
Σήμερα λένε ορισμένοι για τον Πειραικό, αύριο θα λένε για τον Πορφύρα.Ντροπή.
Κοιτάξτε την καμπούρα σας κι αφείστε ήσυχες τις ομάδες που μάχονται με πείσμα.
Οταν, άλλωστε, σβήνεις την ιστορία, ετοιμάσου να σβήσουν κι εσένα, γιατί ήδη, κάποιος άλλος έχει πιάσει το σφουγγάρι στα χέρια του και σε περιμένει στην γωνία.
Αντώνη, Μαρία,, Νανά, τη ξέρετε τη δουλειά. Θα την βρείτε την άκρη.
Εχετε το μέταλλο και τη στόφα.
Ν.Δελ.
