Τέλος εποχής....

Οι χορηγίες πάνε περίπατο, απομένει η υποστήριξη απο την γειτονιά, απο τον απλό, καθημερινό άνθρωπο, όπως κι απο λίγες, ελληνικές, εταιρείες.
Το χειρότερο είναι ότι σου κλείνουν την πόρτα κι εκείνοι που μπορούν.
Ο αθλητισμός είναι μία υπόθεση που αφορά πολλούς, αλλά, ενδιαφέρει ελάχιστους.
Το έργο με τα παιδιά θα συνεχισθεί.
Ομως, ο Θεός πρέπει να μας δίνει όχι μόνο υπομονή αλλά και κουράγιο και συκώτι με πλέγμα απο ατσάλι....