Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Η περίπτωση του Απολλώνιου

Ο Απολλώνιος Κερατσινίου αρνήθηκε τη μετακίνηση του στο Ηράκλειο για τον αγώνα του με την Αθλεση επικαλούμενος οικονομικά προβλήματα .Η είδηση αναφέρθηκε ως ενδεικτική ,εφόσον είναι επιπέδου Α2 Εθνικής κατηγορίας ,της δυσανεξίας που κυριαρχεί πια στον ελληνικό αθλητισμό .
Σημεία των καιρών ,μπορεί να πεί κανείς ...
Ισως ,ωστόσο ,πρέπει να κοιτάξουμε πίσω απο τις γραμμές για να βρούμε την πραγματική είδηση.
Κατά την προσωπική άποψη μου ,επειδή θυμάμαι τα πρωτοσέλιδα στο ''Εψιλον '΄΄της Ελευθεροτυπίας το 2003 ,όταν ο Απολλώνιος ήταν τρίτος στην Α1 αλλά και τις προ διετίας εκπομπές στη συνδρομητική τηλεόραση για την άνοδο αυτής της ομάδας ξανά στην Α1 ,πράγματι πρέπει να υπάρξει προβληματισμός για αυτή την απόφαση .Ο Απολλώνιος ιδρύθηκε το 1983.
Πάρα πολλά ,τα περισσότερα απο κάθε άλλον κατά την ταπεινή άποψη μου με βάση την προσωπικότητα ,την αθλητική κουλτούρα του και την οξυδέρκεια του ,του προσέφερε ο σημερινός προπονητής του Πορφύρα Γιάννης Μπογιατζόγλου . Ισως αδικώ άλλους ,αλλά, ο αθλητισμός είναι συνώνυμο της δημοκρατίας .Επιτρέψτε μου ,παρακαλώ να έχω τη δική μου γνώμη .
Για να είμαι ειλικρινής ,η περιπέτεια του Απολλώνιου αποτελεί για εμένα παράδειγμα .
Εκανε σπουδαίο ξεκίνημα ,κέρδισε τα πάντα στις υποδομές ,αναπτύχθηκε για 17 χρόνια με σύνεση και ζήλο (  δύο απο τα κορίτσια της γυναικείας ομάδας μας ,η Τζούλου και η Χατζηκωνσταντή ξεκίνησαν απο τον Απολλώνιο όπως και πολλά ακόμα ) αλλά έχασε το μέτρο επειδή ακολούθησε μία σύγχρονη σειιρήνα και μαζί παρασύρθηκαν όλοι σε μία παραζάλη...Ξοδεύθηκαν πολλά χρήματα ,έκλεισε κάποια στιγμή η βρύση και έσβησε ο διακόπτης .
Η συνέχεια ήταν μαθηματικά διαγραφόμενη ,παρά την αναλαμπή με προπονητή έναν άλλο παλιό τεχνικό του Πορφύρα ,τον Βασίλη Αρναούτη .
Η φυσική κόπωση ανθρώπων που αναμφίβολα αγαπούν την ομάδα τους ,η εξάντληση των πόρων μιας συγκεκριμένης περιοχής με προσδιορισμένα χαρακτηριστικά ,η έλλειψη διορατικότητας σε κρίσιμα σταυροδρόμια επιλογής αλλά και η παθολογική αφοσίωση στο όνειρο που σκέπασε την ανάγκη για το πεζό και εφήμερο  ,έφεραν τον Απολλώνιο σε αυτό το σημείο .
Το τι θα πράξει και πως θα κινηθεί είναι δικό του ζήτημα .Εμείς απλώς οφείλουμε να διδαχθούμε ώστε να μην επαναληφθεί η ίδια ιστορία και στο μεταξύ παραθέτουμε τα στοιχεία που διαμόρφωσαν ένα αποτέλεσμα .
Θέλουμε να δούμε τον Απολλώνιο ξανά στην Α1 .Εχει ωραίους ανθρώπους που κάνουν τα πάντα για την ομάδα τους .Αξίζουν να εισπράξουν χαρές .
Πάνω απο όλα ωστόσο αυτό που προέχει είναι να αποφασίσουμε όλοι οι ερασιτεχνικοί σύλλογοι τι αθλητισμό θέλουμε ,ποιό μοντέλλο επιθυμούμε να υπηρετήσουμε , πως θα διασφαλίσουμε  τη συνέχεια στην ομάδα που ακολουθούμε ή διοικούμε ,σε ποιούς θα ανοίγουμε την πόρτα και αν θέλουμε να ακούμε την αλήθεια ή απλώς ενδιαφερόμαστε για ένα χάδι στα αυτιά .
Καλό κουράγιο Απολλώνιε .Επεσες αλλά θα σηκωθείς ξανά .Αυτό είναι σίγουρο .Οταν όμως βρεθείς και πάλι όρθιος ,αφού ήδη μας έχεις κάνει ήδη όλους σοφότερους ,διάλεξε ποιά περπατησιά θέλεις να έχεις ,ποιά σου ταιριάζει ,ποιά αρέσει στους έντιμους ανθρώπους που εμπιστεύονται τα παιδιά τους και διαθέτουν απο το υστέρημα τους για αυτό το σήμα με τον πυρσό....

Ν.Δελαγραμμάτικας