Αυτή την εβδομάδα η συνέντευξη με ένα κορίτσι απο την Ακαδημία μας αφορά την Μαρία Δαρδακούλη που αγωνίζεται με τις ομάδες μας Παγκορασίδων και Κορασίδων.
---Μαρία, πέρασαν γρήγορα τα χρόνια απο την ημέρα εκείνη που σε είχε φέρει η μητέρα σου στον κυρ Μανώλη για να σε γράψει στα Μίνι του Πορφύρα.
---Πράγματι. Είμαι εφέτος στην τέταρτη χρονιά μου στην ομάδα. ( Σ.Σ. η Μαρία γεννήθηκε στις 22 Μαίου 1997 ) και είναι ευχάριστο ότι προχωράω σταδιακά, μέσα απο την πυραμίδα των τμημάτων, αλλά, πάνω απο όλα περνάω καλά.
---Πως και ήλθες σε εμάς ;
--Ηθελα να πάω στο βόλει και οι γονείς μου με συμβούλευσαν να δοκιμάσω να ενταχθώ στον Πορφύρα επειδή είχαν ακούσει καλά λόγια για την ομάδα. Μένω κοντά στο γήπεδο, στο Χατζηκυριάκειο και έτσι πέρασα την πόρτα του ''Σαλπέας'' και έμεινα εδώ. Μέτρησε πολύ και η Μαριάννα Λιάρου, η συμπαίκτρια μου, με την οποία γνωριζόμουν. Μου είπε τα καλύτερα για τον Πορφύρα και έτσι, ευτυχώς, ήλθα στην ομάδα μας.
---Μας αρέσει το γεγονός ότι γενικά μιλάς λίγο, αλλά, προσπαθείς να δουλεύεις με συνέπεια και δείχνεις ότι περνάς καλά. Εφέτος είσαι μαζί με την Κατερίνα Ζαννή οι πρώτες σε παρουσίες στις προπονήσεις στις Παγκορασίδες.
----Το βόλει είναι για εμένα ένας τρόπος να ξεκουράζομαι, να διώχνω το στρες απο το σχολείο και να ξεσπάω κατά μία έννοια, να εκτονώνομαι.Μου αρέσει πολύ και θέλω να το συνεχίσω. Οσο μάλιστα περνούν τα χρόνια και βλέπω ότι βελτιώνομαι, τόσο περισσότερο μου αρέσει.
--Αν και το βόλει δεν είναι εύκολο άθλημα.
---Κάθε άθλημα χρειάζεται υπομονή και κάθε αθλήτρια πρέπει να ξέρει ότι θα ανταμειφθεί για τους κόπους που πραγματικά έχει καταβάλλει μέσα στο γήπεδο, μέσα απο τη σταδιακή βελτίωση της.
---Που πας σχολείο ;
----Στην Ιωννίδειο. Μαζί με 2 συναθλήτριες μου. Την Φρόσω Μωραίτη και την Διονυσία Παλημέρη.
----Βρίσκεις χρόνο και για το βόλει ωστόσο, αν και καταλαβαίνω ότι έχεις απαιτήσεις απο τον εαυτό σου και ως μαθήτρια.
--Οτι θέλεις , το προλαβαίνεις. Οτι δε θέλεις, το αφήνεις και σε αφήνει και αυτό....
---Απο την γυναικεία ομάδα μας ποιές αθλήτριες φέρνεις στο μυαλό σου ως μονάδες στις οποίες θα ήθελες να μοιάσεις ;
--Στην κυρία Αρτεμις ( το ''κυρία'' δεν είναι μόνο κυριολεκτικό αλλά και μεταφορικό αφού η Μαρία είχε την Αρτέμιδα Γκούρα προπονήτρια στα Μίνι και απο τότε τη λέει ''κυρία Αρτεμις ) και την Φρόσω Χατζηπέτρου που είναι παιδί απο το φυτώριο της ομάδας μας και μου αρέσουν αυτά που κάνει στο γήπεδο.
---Ποιά είναι η καλύτερη εμπειρία σου απο την παρουσία σου στον Πορφύρα και ποιά η πιο δύσκολη;
---Η πορεία που είχαμε πέρσι με τις Παγκορασίδες ήταν πολύ καλή και είναι ότι καλύτερο έχω να θυμάμαι. Οπως και η καλή παρουσία που είχα στο φιλικό με την Αργυρούπολη εφέτος, με τη νέα ομάδα μας των Παγκορασίδων. Απο την άλλη πλευρά, δεν μπορώ να ξεχάσω την πρώτη παρουσία μου σε αποστολή της ομάδας μου, όταν πήγαμε πρόπερσι με τον Πορφύρα στην Σαλαμίνα και χάσαμε απο τον Ευρυπίδη, σε ένα ματς όπου δεν παίξαμε καλά ( Σ.Σ. είχαμε ταλαιπωρηθεί απο το σερβίς του Ευρυπίδη ). Στεναχωρήθηκα γιατί δεν πήγε καλά ο Πορφύρας και γιατί δεν μπόρεσα να βοηθήσω την ομάδα μου.
---Το βόλει έχει και χαρές αλλά και λύπες λοιπόν...
---Σαν τη ζωή μας. Είναι ένα όμορφο, θεαματικό, άθλημα, ιδανικό για τα κορίτσια, στο οποίο μαθαίνεις να αθλείσαι σωστά, με ομαδικό πνεύμα και με αξιολόγηση στη δύναμη και τη σπουδαιότητα της συνεργασίας.
---Και κάτι ακόμα. Θέλω, σε παρακαλώ, να μου πείς, με μόνο δύο λέξεις, τι σημαίνει για εσένα το βόλει του Πορφύρα ;
--Τρόπος ζωής.
Ν.Δελαγραμμάτικας
---Μαρία, πέρασαν γρήγορα τα χρόνια απο την ημέρα εκείνη που σε είχε φέρει η μητέρα σου στον κυρ Μανώλη για να σε γράψει στα Μίνι του Πορφύρα.
---Πράγματι. Είμαι εφέτος στην τέταρτη χρονιά μου στην ομάδα. ( Σ.Σ. η Μαρία γεννήθηκε στις 22 Μαίου 1997 ) και είναι ευχάριστο ότι προχωράω σταδιακά, μέσα απο την πυραμίδα των τμημάτων, αλλά, πάνω απο όλα περνάω καλά.
---Πως και ήλθες σε εμάς ;
--Ηθελα να πάω στο βόλει και οι γονείς μου με συμβούλευσαν να δοκιμάσω να ενταχθώ στον Πορφύρα επειδή είχαν ακούσει καλά λόγια για την ομάδα. Μένω κοντά στο γήπεδο, στο Χατζηκυριάκειο και έτσι πέρασα την πόρτα του ''Σαλπέας'' και έμεινα εδώ. Μέτρησε πολύ και η Μαριάννα Λιάρου, η συμπαίκτρια μου, με την οποία γνωριζόμουν. Μου είπε τα καλύτερα για τον Πορφύρα και έτσι, ευτυχώς, ήλθα στην ομάδα μας.
---Μας αρέσει το γεγονός ότι γενικά μιλάς λίγο, αλλά, προσπαθείς να δουλεύεις με συνέπεια και δείχνεις ότι περνάς καλά. Εφέτος είσαι μαζί με την Κατερίνα Ζαννή οι πρώτες σε παρουσίες στις προπονήσεις στις Παγκορασίδες.
----Το βόλει είναι για εμένα ένας τρόπος να ξεκουράζομαι, να διώχνω το στρες απο το σχολείο και να ξεσπάω κατά μία έννοια, να εκτονώνομαι.Μου αρέσει πολύ και θέλω να το συνεχίσω. Οσο μάλιστα περνούν τα χρόνια και βλέπω ότι βελτιώνομαι, τόσο περισσότερο μου αρέσει.
--Αν και το βόλει δεν είναι εύκολο άθλημα.
---Κάθε άθλημα χρειάζεται υπομονή και κάθε αθλήτρια πρέπει να ξέρει ότι θα ανταμειφθεί για τους κόπους που πραγματικά έχει καταβάλλει μέσα στο γήπεδο, μέσα απο τη σταδιακή βελτίωση της.
---Που πας σχολείο ;
----Στην Ιωννίδειο. Μαζί με 2 συναθλήτριες μου. Την Φρόσω Μωραίτη και την Διονυσία Παλημέρη.
----Βρίσκεις χρόνο και για το βόλει ωστόσο, αν και καταλαβαίνω ότι έχεις απαιτήσεις απο τον εαυτό σου και ως μαθήτρια.
--Οτι θέλεις , το προλαβαίνεις. Οτι δε θέλεις, το αφήνεις και σε αφήνει και αυτό....
---Απο την γυναικεία ομάδα μας ποιές αθλήτριες φέρνεις στο μυαλό σου ως μονάδες στις οποίες θα ήθελες να μοιάσεις ;
--Στην κυρία Αρτεμις ( το ''κυρία'' δεν είναι μόνο κυριολεκτικό αλλά και μεταφορικό αφού η Μαρία είχε την Αρτέμιδα Γκούρα προπονήτρια στα Μίνι και απο τότε τη λέει ''κυρία Αρτεμις ) και την Φρόσω Χατζηπέτρου που είναι παιδί απο το φυτώριο της ομάδας μας και μου αρέσουν αυτά που κάνει στο γήπεδο.
---Ποιά είναι η καλύτερη εμπειρία σου απο την παρουσία σου στον Πορφύρα και ποιά η πιο δύσκολη;
---Η πορεία που είχαμε πέρσι με τις Παγκορασίδες ήταν πολύ καλή και είναι ότι καλύτερο έχω να θυμάμαι. Οπως και η καλή παρουσία που είχα στο φιλικό με την Αργυρούπολη εφέτος, με τη νέα ομάδα μας των Παγκορασίδων. Απο την άλλη πλευρά, δεν μπορώ να ξεχάσω την πρώτη παρουσία μου σε αποστολή της ομάδας μου, όταν πήγαμε πρόπερσι με τον Πορφύρα στην Σαλαμίνα και χάσαμε απο τον Ευρυπίδη, σε ένα ματς όπου δεν παίξαμε καλά ( Σ.Σ. είχαμε ταλαιπωρηθεί απο το σερβίς του Ευρυπίδη ). Στεναχωρήθηκα γιατί δεν πήγε καλά ο Πορφύρας και γιατί δεν μπόρεσα να βοηθήσω την ομάδα μου.
---Το βόλει έχει και χαρές αλλά και λύπες λοιπόν...
---Σαν τη ζωή μας. Είναι ένα όμορφο, θεαματικό, άθλημα, ιδανικό για τα κορίτσια, στο οποίο μαθαίνεις να αθλείσαι σωστά, με ομαδικό πνεύμα και με αξιολόγηση στη δύναμη και τη σπουδαιότητα της συνεργασίας.
---Και κάτι ακόμα. Θέλω, σε παρακαλώ, να μου πείς, με μόνο δύο λέξεις, τι σημαίνει για εσένα το βόλει του Πορφύρα ;
--Τρόπος ζωής.
Ν.Δελαγραμμάτικας
