Το φαινόμενο της σχολικής βίας εντείνεται και στην Ελλάδα. Με αργούς αλλά σταθερούς ρυθμούς.
Γιατί όμως συμβαίνει ; Πως εξηγείται ;
Οι ειδικοί λένε, πρώτα απο όλα, ότι η σχολική βία περιλαμβάνει τη ψυχολογική και τη σωματική κακοποίηση απο τον θύτη στο θύμα, δηλαδή τη χρήση υποτιμητικών ονομάτων, τον αποκλεισμό απο τις ομαδικές δραστηριότητες, τον εξευτελισμό του μπροστά σε άλλα παιδιά, τις απειλές, τον εκφοβισμό, τον ξυλοδαρμό, τον εξαναγκασμό του σε ανεπιθύμητες πράξεις.
Οι παράγοντες που συνήθως ενοχοποιούνται για την βία περιλαμβάνουν.
--Το χαμηλό κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.
---Την κοινωνική ταύτιση του ανδρισμού με την επιβολή της δύναμης στα αγόρια.
---Την απώλεια της προσωπικής ταυτότητας και τη διάλυση της ευθύνης μέσα σε μία ''βίαιη'' ομάδα.
---Την προβολή και τη φυσικοποίηση της βίας μέσα απο την τηλεοπτική εικόνα.
---Τη συστηματική έκφραση και χρήση της βίας μέσα στην οικογένεια.
---Την απουσία θετικής σχέσης με τους γονείς και τη μη δυνατότητα κάλυψης των συναισθηματικών αναγκών του.
---Την εξωστρέφεια, τη χαμηλή ανοχή στο θυμό και τη συναισθηματική ευερεθιστικότητα ως χαρακτηριστικά της προσωπικότητας.
---Ενα κακοποιημένο παιδί είναι πιθανότερο να γίνει βίαιο, απέναντι σε έναν αδύναμο στόχο.
ΣΥΝΗΘΩΣ το θύμα της βίας έχει ένα ανεπιθύμητο για τους άλλους φυσικό χαρακτηριστικό ή μοιάζει αδύναμο ως παρουσία ή ντύνεται και μιλάει με έναν τρόπο μη αποδεκτό.
ΕΝΑ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ χάνει την αυτοπεποίθηση του μέσα απο αυτό που υφίσταται.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ, να νιώθει ότι δεν έχει τον έλεγχο στη ζωή του, να θλίβεται και σε σπανιότερες περιπτώσεις να πέφτει σε κατάθλιψη και να μη θέλει άλλο να ζεί.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, η ενοχοποίηση του εαυτού του και η ντροπή του για αυτό που βιώνει, το εμποδίζουν να αναφέρει το τραγικό γεγονός σε έναν ανήλικο, με αποτέλεσμα να βυθίζεται σε αδιέξοδο.
Η ΛΥΣΗ βρίσκεται στην πρόληψη της βίας και όχι σε μία εκ των υστέρων παρέμβαση στο πρόβλημα.
ΠΗΓΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ''ΤΑ ΝΕΑ'' , ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΓΙΝΕ Η ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ.
Γιατί όμως συμβαίνει ; Πως εξηγείται ;
Οι ειδικοί λένε, πρώτα απο όλα, ότι η σχολική βία περιλαμβάνει τη ψυχολογική και τη σωματική κακοποίηση απο τον θύτη στο θύμα, δηλαδή τη χρήση υποτιμητικών ονομάτων, τον αποκλεισμό απο τις ομαδικές δραστηριότητες, τον εξευτελισμό του μπροστά σε άλλα παιδιά, τις απειλές, τον εκφοβισμό, τον ξυλοδαρμό, τον εξαναγκασμό του σε ανεπιθύμητες πράξεις.
Οι παράγοντες που συνήθως ενοχοποιούνται για την βία περιλαμβάνουν.
--Το χαμηλό κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.
---Την κοινωνική ταύτιση του ανδρισμού με την επιβολή της δύναμης στα αγόρια.
---Την απώλεια της προσωπικής ταυτότητας και τη διάλυση της ευθύνης μέσα σε μία ''βίαιη'' ομάδα.
---Την προβολή και τη φυσικοποίηση της βίας μέσα απο την τηλεοπτική εικόνα.
---Τη συστηματική έκφραση και χρήση της βίας μέσα στην οικογένεια.
---Την απουσία θετικής σχέσης με τους γονείς και τη μη δυνατότητα κάλυψης των συναισθηματικών αναγκών του.
---Την εξωστρέφεια, τη χαμηλή ανοχή στο θυμό και τη συναισθηματική ευερεθιστικότητα ως χαρακτηριστικά της προσωπικότητας.
---Ενα κακοποιημένο παιδί είναι πιθανότερο να γίνει βίαιο, απέναντι σε έναν αδύναμο στόχο.
ΣΥΝΗΘΩΣ το θύμα της βίας έχει ένα ανεπιθύμητο για τους άλλους φυσικό χαρακτηριστικό ή μοιάζει αδύναμο ως παρουσία ή ντύνεται και μιλάει με έναν τρόπο μη αποδεκτό.
ΕΝΑ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ χάνει την αυτοπεποίθηση του μέσα απο αυτό που υφίσταται.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ, να νιώθει ότι δεν έχει τον έλεγχο στη ζωή του, να θλίβεται και σε σπανιότερες περιπτώσεις να πέφτει σε κατάθλιψη και να μη θέλει άλλο να ζεί.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, η ενοχοποίηση του εαυτού του και η ντροπή του για αυτό που βιώνει, το εμποδίζουν να αναφέρει το τραγικό γεγονός σε έναν ανήλικο, με αποτέλεσμα να βυθίζεται σε αδιέξοδο.
Η ΛΥΣΗ βρίσκεται στην πρόληψη της βίας και όχι σε μία εκ των υστέρων παρέμβαση στο πρόβλημα.
ΠΗΓΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ''ΤΑ ΝΕΑ'' , ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΓΙΝΕ Η ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ.
