Τελευταία, για μαθησιακές υποχρεώσεις της, χρειάσθηκε να λείψει για 3 εβδομάδες απο τη δεύτερη οικογένεια της, την ομάδα βόλει του Πορφύρα, για την οποία περίμενε καρτερικά 2 χρόνια έως ότου εκδοθεί το δελτίο της απο την Ομοσπονδία,για γραφειοκρατικούς και πλήρως ανοήτως τυπολατρικούς λόγους.
Επέστρεψε για το ματς των Κορασίδων με τον Ρέντη και έπαιξε ως πασαδόρος, στη θέση της δηλαδή.
Ηταν καλή και βοήθησε, παρά την απουσία της για ικανό χρονικό διάστημα, τις συναθλήτριες της.
Καλώς ήλθες και πάλι Ειρήνη.
Υπομονή και δουλειά. Και όλα γίνονται.
Περιμένουμε τώρα και την Πέννυ, επίσης ένα παιδί που βγήκε απο τα σπλάχνα της ομάδας μας.
Ο αθλητισμός είναι κέφι, διάθεση αλλά είναι και συναίσθημα, παρέα, αντοχή, ανοχή, δύναμη, επιμονή.
