Σημειώνουμε ότι ΟΛΑ όσα γράφουμε, προφανώς, δεν υποκρύπτουν διάθεση συναινετική ή αντιπολιτευτική, αλλά, μόνο ΑΔΟΛΗ ΑΓΑΠΗ για τον αθλητισμό και το βόλει.
Εάν μπορούμε να βοηθήσουμε για το ΟΜΟΡΦΟ και το ΣΩΣΤΟ, θα το κάνουμε.
Δε θα αρέσουμε πάντα σε όλους, ούτε θα πρέπει να αισθάνεται κανείς ότι νομίζουμε πως έχουμε δίκιο, ωστόσο, προσπαθούμε όσο μπορούμε και με αυτά που ξέρουμε, ΕΝΤΙΜΑ, χωρίς πρόβλημα με φυσικά πρόσωπα ή σωματεία, αλλά, μόνο με κίνητρο να βοηθήσουμε ώστε να γίνεται καλύτερα όλη η διαδικασία.
Για τα παιδιά, πάνω απο όλα.
Λοιπόν.
Εάν μία ομάδα δεν έχει προπονητή, εφαρμογή έχουν τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 3 του άρθρου 8 και στο άρθρο 50 του ν. 2725/1999, σύμφωνα με την απάντηση της Ομοσπονδίας.
Στο άρθρο 50 σημειώνεται ότι δεν επιτρέπεται επιχορήγηση σε σωματείο που δεν απασχολεί προπονητή, κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου.
Στο άρθρο 8 ( παράγραφος 3 ) αναφέρεται ότι ανακαλείται, για τον ίδιο λόγο, η απόφαση χορήγησης της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης, κατά τις διατα΄ξεις του παρόντος νόμου ( 2725).
Δηλαδή, η πρώτη ποινή προφανώς δεν ισχύει πια, αφού επιχορηγήσεις δε δίδονται και δε θα δοθούν ξανά, η δεύτερη ποινή είναι συζητήσιμο ως προς το αν είναι εφικτή και βεβαίως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ποινή μηδενισμού ή αφαίρεσης βαθμών ή ότι άλλο.
Στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως με αριθμό 1545 ( 5 Αυγούστου 2008) με την υπουργική απόφαση, περί Κανονισμού Προπονητών Ιστιοπλοίας, στο άρθρο 5, για το δελτίο ταυτότητας προπονητών, αναγράφεται, σε μεταφορά εδαφίου του αθλητικού νόμου, ότι
'' απαγορεύεται η άσκηση των καθηκόντων του προπονητή απο πρόσωπο στερούμενο του Δελτίου Ταυτότητας Προπονητή '' και υπάρχει παραπομπή στο Πειθαρχικό Δίκαιο της Ομοσπονδίας. Δεν γίνεται λόγος, όμως, για το τι ισχύει όταν δεν υπάρχει προπονητής, προφανώς επειδή όλοι παραπέμπουν στον αθλητικό νόμο.
Με άλλα λόγια, στο βόλει, πιθανότατα δε και σε πολλά άλλα αθλήματα, μία ομάδα μπορεί να ΜΗΝ έχει προπονητή, διακυβεύοντας πλέον την ανάκληση της απόφασης για την αθλητική αναγνώριση, η οποία ασφαλώς αφορά όχι μόνο την ομάδα αλλά όλο το σωματείο και άρα είναι μία άλλη υπόθεση.
Συνεπώς, η μη δήλωση προπονητή στο βόλει για 4, 14, 24 , 54 αγώνες έχει ακριβώς το ίδιο αντίκρυσμα.
Οποτε και αν γίνει ένσταση, με το ερωτηματικό αν θα πρέπει αυτή να κριθεί απο Πειθαρχική Επιτροπή, Αθλητικό Δικαστή, ΑΣΕΑΔ ή την ίδια την ΓΓΑ που αποφασίζει για τις αθλητικές αναγνωρίσεις, καθώς υπάρχει και εδώ ασάφεια και κενό.
Υπάρχει, δηλαδή, μία απαγόρευση για την οποία η Ομοσπονδία είναι αναρμόδια να επιβάλλει ποινές.
Σε ότι αφορά το άρθρο 16 του Κανονισμού Οργάνωσης και Διεξαγωγής Πρωταθλημάτων ΕΟΠΕ, όπου αναφέρεται ότι αθλητής ή αθλήτρια που είναι κάτοχος δελτίου ταυτότητας προπονητού εξαιρείται της απαγόρευσης του άρθρου 31 παράγραφος 11 του ν.2725/1999, όταν και οι δύο ιδιότητες του αθλητή--προπονητή ασκούνται στο ίδιο σωματείο, απλώς, δε θέλουμε να μπούμε στη διαδικασία να ασχοληθούμε με το αν είναι ισχυρότερος, κατ΄εξαίρεση, ο Κανονισμός μίας Ομοσπονδίας σε σχέση με τον αθλητικό νόμο, γιατί θα κάνουμε κακό σε ομάδες και σε παιδιά που συμπληρώνουν το εισόδημα τους ή συντηρούνται απο τα, ελάχιστα χρήματα, που παίρνουν, όποτε και αν τα παίρνουν, για να βοηθήσουν την ομάδα της οποίας τη φανέλα και το σήμα τιμούν.
Μακάρι, βέβαια, αν ποτέ υπάρξει αμφισβήτηση αυτής της εξαίρεσης, η --όποια--Διοίκηση της Ομοσπονδίας βόλει να σταθεί στο πλευρό των ομάδων και αυτών των παιδιών.
Ελπίζουμε να ρίξαμε φως σε ένα θέμα που φέραμε στο προσκήνιο, όχι γιατί υπάρχει δεύτερη σκέψη αλλά επειδή θέλουμε να αντιμετωπίζονται κενά και ασάφειες με τρόπο ορθό, ώστε να προστατεύονται ΟΛΟΙ όσοι προσπαθούν να βοηθήσουν το βόλει, με όποιο τρόπο μπορούν, αισθάνονται, αντέχουν, γνωρίζουν, καταλαβαίνουν.
Συγγνώμη αν σας ζάλισα, αλλά, σε ότι γράφουμε, προσπαθούμε να έχουμε επιχειρήματα.
Ν.Δελαγραμμάτικας
