Να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε, όσο μπορούμε, τα παιδιά στις ομάδες μας, όσο γίνεται, έξω απο αυτή τη λαίλαπα.
Εμάς, μας πέθαναν ψυχολογικά, σε λίγο και σωματικά.
Τα παιδιά πρέπει να προστατέψουμε, για να μη διαλυθούν και αυτά.
Για αυτό, τούτες ειδικά, τις πάρα πολύ δύσκολες ημέρες, ας κρατήσουμε στο γήπεδο μακρυά από τις κουβέντες μας ότι έχει σχέση με το χάος στο οποίο ζούμε.
Ας πασχίσουν οι προπονητές--προπονήτριες, να κάνουν κουράγιο και να διαμορφώσουν τα προπονητικά προγράμματα τους με πιο ευχάριστο και παιγνιώδη χαρακτήρα.\
Δεν πειράζει, για λίγες ημέρες, τουλάχιστον, ας μη μάθουν τα παιδιά δάχτυλα και μανσέτα, αλλά, ας παίξουν, να χαμογελάσουν, να ευχαριστηθούν.
Στα παιχνίδια, ας χρησιμοποιηθούν ΟΛΑ τα παιδιά, έστω και αν χάσει η ομάδα, αν υπάρχει τέτοιο θέμα.
Οι παράγοντες ας μιλήσουν στα παιδιά για τον επόμενο στόχο, το επόμενο τουρνουά, τα καινούρια ρούχα που θα πάρουν, την κοπή της βασιλόπιττας, για την αξία της συμμετοχής.
Οι γονείς που θα είναι στις εξέδρες ή δίπλα στα παιδιά τους, στα μικρότερα γήπεδα, για μιάμιση ώρα ας σφίξουν την καρδιά τους, να μη μιλήσουν για τη θλίψη που νιώθουν, αλλά, ας οργανώσουν το επόμενο μεταξύ τους παιχνίδι, ας ενθαρρύνουν ακόμα περισσότερο τα βλαστάρια τους, ας πάρουν μία μπάλλα να παίξουν και εκείνοι.
Οι μεγαλύτερες αθλήτριες ας ξεχάσουν την ανεργία και την αβεβαιότητα και ας πάνε στις Ακαδημίες των ομάδων τους για να παίξουν με τα παιδιά.
Ολα αυτά, δε μας έχει μάθει ο αθλητισμός ;
Αυτό δεν είναι ο αθλητισμός άλλωστε ;
Γέλα παλιάτσο λοιπόν, αλλά, πάνω απο όλα είναι τα παιδιά.
Ν.Δελ.
