Να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο ή μισοάδειο;
Να πούμε ''γιατί χάσαμε'' στα 2 φιλικά που έδωσαν χθες οι Παγκορασίδες μας ή να τις δώσουμε συγχαρητήρια γιατί προοδεύουν;
Φυσικά, το δεύτερο.
Δε μετρά η ήττα όταν είσαι καλύτερος απο το προηγούμενο παιχνίδι και αφήνεις υποσχέσεις για το επόμενο.
Και τι θα γινόταν δηλαδή αν τα παιδιά κέρδιζαν το σετ όπου ήταν μπροστά με 23-19 και έχασαν με 25-23;
Θα λέγαμε ότι είναι ''σούπερ'' ενώ τώρα δεν είναι ;
Προχωρούν, με έναν πολύ καλό προπονητή και σωστό άνθρωπο, έχουν στήριξη απο τους γονείς τους, που είναι ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ διαμάντια, είναι σε υγιές περιβάλλον, αν και όσο έρχονται στις προπονήσεις, ανάλογα θα βελτιώνονται.
Είναι μία νέα ομάδα, αλλά, έχει πολύ ταλέντο και πρόκειται για μία φουρνιά απο ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ παιδιά.
Δουλειά, δουλειά, δουλειά και θα δείτε ότι θα γίνουν καλύτερες απο την Εβελίνα, την Κατερίνα, την Ιωάννα, την Μαριάννα, την Ανδρονίκη, την Ειρήνη, την θαυμάσια ομάδα των Κορασίδων και Νεανίδων μας που έμεινε στο γήπεδο, με υπομονή, αν και ως Παγκορασίδες είχαν μάθει την προπαίδεια του 3-0 στην ήττα.
Και τώρα, αυτά τα κορίτσια κοιτούν στα μάτια κάθε αντίπαλο, πηγαίνουν απο νίκη σε νίκη και είναι το ''χρυσό μέλλον '' του Πορφύρα. Αλλά και το ίδιο το παρόν του.
Ν.Δελ.
