Η απόφαση της ΕΣΠΕΔΑ να οδηγηθούμε σε πρωτάθλημα δίχως πλαίυ οφφ, για λόγους οικονομίας, όπως ειπώθηκε, χαρακτηρίσθηκε, εξ αρχής, απο μέρους μας, ως λαθεμένη.
Νομίζω ότι και τις 12 ομάδες της κατηγορίας αν ρωτούσαμε, το ίδιο θα έλεγαν.
Πορφύρας και Ηλιούπολη έχουν ξεχωρίσει και πράγματι είναι οι δύο ομάδες που διεκδικούν την άνοδο, με μεγαλύτερες αξιώσεις.
Ωστόσο, όσο περνούν οι αγωνιστικές, θα περιορίζεται το ενδιαφέρον καθώς δεν υπάρχει η προοπτική της συμμετοχής στην τετράδα των πλαίυ οφφ και το ίδιο σφάλμα είχε γίνει και πέρσι.
Μοιραία, δημιουργούνται αδιάφορες ομάδες καθώς στη συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων, το μόνο κίνητρο είναι το καθαρά αθλητικό και όταν λείπει και αυτό, τι σημασία έχει αν θα τερματίσει κανείς στην τρίτη, την τέταρτη ή την όγδοη θέση.
Τα πλαίυ οφφ δίνουν χρώμα στο πρωτάθλημα,αλλά, δυστυχώς, η ΕΣΠΕΔΑ που τα καθιέρωσε, τα ξέχασε, ή καλύτερα, τα απαρνήθηκε.
Αντίθετα, η ΕΣΠΑΑΑ και η ΕΠΕΣΘ τα θεωρούν ως δεδομένο και ειδικά στην εφετινή σαιζόν, όπου έχει ελπίδες ανόδου στην Α2 και η δευτεραθλήτρια ομάδα, μοιάζει απίστευτο ότι η ΕΣΠΕΔΑ έκανε πρωτάθλημα χωρίς πλαίυ οφφ ενώ είναι παράδοξο ότι δεν υπήρξε απο την ΕΟΠΕ πρόβλεψη για την ευθυγράμμιση και την ενιαία μορφή διεξαγωγής πρωταθλημάτων απο τα οποία θα προκύψουν ανταγωνίστριες ομάδες, στα μπαράζ ανόδου στην Α2.
Η κάμψη της ποιότητας στην ΕΣΠΕΔΑ, συσχετίζεται με την απουσία 3 καλών ομάδων, που πανηγύρισαν το πρωτάθλημα και την άνοδο αφού, θυμίζουμε, πρώτα κονταροχτυπήθηκαν με τον Πορφύρα. Η Αρτεμις είναι στην Α1, Φιλία και Τράχωνες διεκδικούν την άνοδο επίσης στην Α1.
Μοιραία, αποψιλώθηκε το πρωτάθλημα της Α΄ΕΣΠΕΔΑ, καθώς Αιγάλεω και Θρίαμβος μπήκαν στη λογική της ανανέωσης και ο ιστορικός Πειραικός είναι σε τροχιά επιστροφής σε πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά, ακόμα δεν έχει επουλώσει πλήρως τις πληγές του απο την κόπωση των προηγούμενων ετών.
Κάθε ομάδα στην κατηγορία μας, ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ για τις προσπάθειες που καταβάλλει.
Αλλά, η ουσία είναι ότι το πρωτάθλημα έχει χάσει μεγάλο μέρος απο το ενδιαφέρον του ΄και βεβαίως ο τρόπος διεξαγωγής του μεγάλωσε ακόμα περισσότερο το πρόβλημα.
Η έλλειψη ικανού αριθμού νέων ταλέντων και αθλητριών με εξελικτική παρουσία, επίσης, πρέπει να προβληματίζει.
Ολος αυτός ο πληθυσμός παιδιών στις υποδομές, ή δεν εκπαιδεύεται σωστά ή δεν αξιοποιείται επειδή δεν υπάρχουν προπονητές και παράγοντες που θα επενδύσουν και θα εμπιστευθούν τα γεννήματα της Ακαδημίας της δικής τους ομάδας.
Λείπουν, βέβαια, οι παράγοντες που θα ασχοληθούν σοβαρά και συστηματικά, με όραμα και μεράκι, αλλά, αυτό μόνο φταίει ;
Γιατί, τότε, η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη παρουσιάζουν καλύτερη εικόνα ;
Εκεί δεν έχουν τις ίδιες δυσκολίες ;
Μπορεί να είμαστε μπροστά απλώς και μόνο σε μία συγκυρία, γιατί, αίφνης, πέρσι το πρωτάθλημα μας, πέρσι, ήταν πάρα πολύ καλό με 4 σπουδαίες ομάδες ( Τράχωνες, Πορφύρας, Ηλιούπολη, Αιγάλεω ) και με άλλες αρκετά ισχυρές.
Ωστόσο, η προαποφασισμένη αλλαγή στον τρόπο διεξαγωγής του πρωταθλήματος της Α΄ΕΣΠΕΔΑ, με 16 έως ...18 ομάδες στη νέα σαιζόν, σε 2 Ομίλους, απλώς εγγυάται ακόμα μεγαλύτερη πτώση της ποιότητας και οδηγεί σε πρωτάθλημα-παρωδία, στο οποίο θα ζημιώνονται οι πιο φιλόδοξες ομάδες.
Γιατί απο τη φθορά του πρωταθλήματος και την απαξίωση του, οι ομάδες που τώρα ζημιώνονται είναι μόνο 2. Ο Πορφύρας και η Ηλιούπολη, που ευχόμαστε, μέσα απο την καρδιά μας, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ Α2.
Το πρωτάθλημα έχει την έννοια της φιλοξενίας των πάντων ή του συναγωνισμού με συγκεκριμένα κριτήρια ;
Αντί να πάμε σε πρωτάθλημα 8 ομάδων, σε 3 γύρους και πλαίυ οφφ, γιατί τόσες αντέχει να έχει η Α΄ΕΣΠΕΔΑ, απο του χρόνου θα βλέπουμε μία διοργάνωση ακόμα πιο φτωχή, μόνο και μόνο για να είναι όλοι ευχαριστημένοι.
Κρίμα, γιατί τα τελευταία χρόνια κάναμε άλματα ως ΕΣΠΕΔΑ και τώρα πάμε προς τα πίσω με βήματα στο κενό.
Λες και δε μας άρεσε ο καθρέφτης και βαλθήκαμε να βλέπουμε το βόλει μέσα απο ένα φινιστρίνι, οπτική στην οποία ΟΛΟΙ έχουμε ευθύνες, γιατί ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ελάχιστοι ενδιαφέρονται για την βελτίωση και οι πιο πολλοί απλώς νοιάζονται να είναι στην Α΄κατηγορία ή απλώς να μην πέσουν απο αυτήν.
Λες και άμα βγούμε στο δρόμο και ρωτήσουμε 1.000 άτομα, υπάρχει περίπτωση να γνωρίζει έστω και ένας, σε ποιά κατηγορία είναι η ομάδα μας.
Εάν δεν βγούμε απο τον μικρόκοσμο μας, θα χάσουμε μετά απο τα αβγά και τα καλάθια.
Ν.Δελαγραμμάτικας
