Η κρίση προσφέρει την καλύτερη πρόφαση...

Σε αυτή την κατάσταση που βιώνουμε, με θεαματική όσο και αδιάκοπη αλλαγή των δεδομένων που είχαμε ή έχουμε, η κρίση ( ; ) συνεχίζει να προσφέρει την καλύτερη πρόφαση σε όσους θέλουν να έχουν ελαστική μνήμη ή να αποφύγουν να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις, τις δεσμεύσεις και τις συμφωνίες τους, αν και μπορούν.
Το μέγιστο λάθος θα είναι να αντιμετωπισθεί ο αθλητισμός, ως πολυτέλεια.
Η να κριθεί ότι δεν πρέπει να ελκύει το ενδιαφέρον και την φροντίδα μας.
Ειδικά όταν οι --σοβαροί--σύλλογοι υποκαθιστούν την Πολιτεία σε κοινωνικό έργο, είναι άδικο, τουλάχιστον, να αντιμετωπίζονται ως ζητιάνοι.
Εκείνοι που ΔΕΝ έχουν, είναι πιο σοβαροί, υπεύθυνοι και πάνω απο όλα φιλότιμοι απο τους άλλους που έχουν και πιστεύουν ότι πρέπει κάποιοι άλλοι να πληρώνουν για αυτούς και στον αθλητισμό.....
Αλλά, ξέχασα, πάλι το κράτος φταίει.
Λες και όλοι μας, όταν είχαμε τα παραπάνω δεν ξοδεύαμε, μέρος απο αυτά,  απερίσκεπτα σε περιττά υλικά αγαθά και ανόητες εξόδους με φαγητά τα οποία αφήναμε στο τραπέζι, φεύγοντας απο την ταβέρνα, αλλά, μονίμως τα δίναμε όλα για να έχουν καλύτερη εκπαίδευση, διατροφή, ασφάλεια  και μόρφωση τα παιδιά μας, ότι πολυτιμότερο μας χάρισε ο Θεός και φυσικά για να απολαμβάνουν φροντίδα, παρέα  και ζεστασιά τα γερόντια μας.....
Απο αρκετούς απο εμάς περισσεύει, ακόμα και σήμερα η υποκρισία.
Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να αφήσουμε χώρο για αναλγησία, αλλά, επιβάλλεται να θυμόμαστε πάντα τι κάναμε εμείς οι ίδιοι λάθος, αντί να κριτικάρουμε μονίμως τους άλλους...


Ν.Δελαγραμμάτικας