Ακόμα και κάτω απο τις πιο δύσκολες συνθήκες, πολύ χειρότερες σε σχέση με αυτές που σήμερα βιώνουμε και απειλούν με δυναμικές, άνισες και συχνά ανάλγητες ανατροπές την καθημερινότητα μας, την αξιοπρέπεια των γονιών μας και το μέλλον των παιδιών μας, ο αθλητισμός επιβίωσε.
Συχνά, μάλιστα, σε περιόδους κρίσης και αμφισβήτησης των πάντων, ο αθλητισμός προχώρησε με εντυπωσιακό τρόπο.
Ισως γιατί προσφέρει διέξοδο, ή επειδή αποτελεί μία εναλλακτική λύση που συνήθως είναι περισσότερο δίκαιη σε σχέση με την ίδια τη ζωή μας, όπου εξαρτώμαστε απο πολλούς άλλους.
Δε ζούμε σε άλλο...πλανήτη. Αλλά και δεν είναι δυνατό να απογοητευόμαστε.
Τώρα, χρειάζεται μεγαλύτερη και πιο συστηματική προσπάθεια για συνεργασία.
Οσοι και όσες αγαπούν τα σπορ και αυτό που κάνουν, δε θα χαθούν. Αντίθετα, θα αναπτύξουν τις δυνατότητες τους ακόμα καλύτερα. Θα απελευθερώσουν τις δυνάμεις τους. Και θα καθαρίσει το μυαλό τους αφού θα έχουν πια τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσουν τι είναι αυτό που τους κινητοποιεί.
Το Δημόσιο δέχεται πλήγμα. Με προφανή αρνητικά αποτελέσματα για πολλούς ανθρώπους.
Ο αθλητισμός που είχε γίνει Δημόσιο, επίσης, πλήττεται.
Οι αθλητές και οι αθλήτριες, οι προπονητές και οι προπονήτριες που αντιμετώπιζαν την εμπλοκή τους στα σπορ όχι ως τρόπο ζωής αλλά σαν δημοσιουπαλληλική σχέση δέσμευσης, θα έχουν τώρα την ευκαιρία να καταλάβουν αν αγαπούν ακόμα αυτό που κάνουν ή αν ξεθύμανε αυτός ο έρωτας, χωρίς καν να προλάβει να γίνει αγάπη....
Ολοι μας είμαστε εδώ για κάποιο λόγο.
Οσοι μείνουμε θα έχουμε ένα κοινό γνώρισμα.
Είτε είμαστε σχετικοί , είτε άσχετοι, είτε παράγουμε έργο , είτε όχι, θα μας ενώνει η αφοσίωση στην προσπάθεια να προσφέρουμε στον αθλητισμό. Ανεξάρτητα απο το αν τα καταφέρνουμε ή όχι. Τουλάχιστον, θα ξέρουμε γιατί είμαστε στο γήπεδο, γιατί αφήνουμε τα σπίτια μας, γιατί φθείρουμε την υγεία μας.
Οι ομάδες δε διαλύονται γιατί δεν υπάρχουν χρήματα αλλά επειδή λείπει η διάθεση για την υπέρβαση, για τον αγώνα με ειλικρίνεια και αλληλοβοήθεια και γιατί ασχολούμαστε με όλα τα άλλα εκτός απο το παιχνίδι.
Στην κρίση, το παιχνίδι θα μας δώσει καλύτερη ψυχική υγεία.
Αν πρόκειται ωστόσο να σκεπτόμαστε μίζερα και να θυμόμαστε την ασυδοσία του παρελθόντος, δε χάνουμε τίποτα να μείνουμε έξω απο αυτό, για να μη '΄'δηλητηριάσουμε'' και τους άλλους που απλώς αγαπούν το παιχνίδι....
Ν.Δελαγραμμάτικας
.
Συχνά, μάλιστα, σε περιόδους κρίσης και αμφισβήτησης των πάντων, ο αθλητισμός προχώρησε με εντυπωσιακό τρόπο.
Ισως γιατί προσφέρει διέξοδο, ή επειδή αποτελεί μία εναλλακτική λύση που συνήθως είναι περισσότερο δίκαιη σε σχέση με την ίδια τη ζωή μας, όπου εξαρτώμαστε απο πολλούς άλλους.
Δε ζούμε σε άλλο...πλανήτη. Αλλά και δεν είναι δυνατό να απογοητευόμαστε.
Τώρα, χρειάζεται μεγαλύτερη και πιο συστηματική προσπάθεια για συνεργασία.
Οσοι και όσες αγαπούν τα σπορ και αυτό που κάνουν, δε θα χαθούν. Αντίθετα, θα αναπτύξουν τις δυνατότητες τους ακόμα καλύτερα. Θα απελευθερώσουν τις δυνάμεις τους. Και θα καθαρίσει το μυαλό τους αφού θα έχουν πια τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσουν τι είναι αυτό που τους κινητοποιεί.
Το Δημόσιο δέχεται πλήγμα. Με προφανή αρνητικά αποτελέσματα για πολλούς ανθρώπους.
Ο αθλητισμός που είχε γίνει Δημόσιο, επίσης, πλήττεται.
Οι αθλητές και οι αθλήτριες, οι προπονητές και οι προπονήτριες που αντιμετώπιζαν την εμπλοκή τους στα σπορ όχι ως τρόπο ζωής αλλά σαν δημοσιουπαλληλική σχέση δέσμευσης, θα έχουν τώρα την ευκαιρία να καταλάβουν αν αγαπούν ακόμα αυτό που κάνουν ή αν ξεθύμανε αυτός ο έρωτας, χωρίς καν να προλάβει να γίνει αγάπη....
Ολοι μας είμαστε εδώ για κάποιο λόγο.
Οσοι μείνουμε θα έχουμε ένα κοινό γνώρισμα.
Είτε είμαστε σχετικοί , είτε άσχετοι, είτε παράγουμε έργο , είτε όχι, θα μας ενώνει η αφοσίωση στην προσπάθεια να προσφέρουμε στον αθλητισμό. Ανεξάρτητα απο το αν τα καταφέρνουμε ή όχι. Τουλάχιστον, θα ξέρουμε γιατί είμαστε στο γήπεδο, γιατί αφήνουμε τα σπίτια μας, γιατί φθείρουμε την υγεία μας.
Οι ομάδες δε διαλύονται γιατί δεν υπάρχουν χρήματα αλλά επειδή λείπει η διάθεση για την υπέρβαση, για τον αγώνα με ειλικρίνεια και αλληλοβοήθεια και γιατί ασχολούμαστε με όλα τα άλλα εκτός απο το παιχνίδι.
Στην κρίση, το παιχνίδι θα μας δώσει καλύτερη ψυχική υγεία.
Αν πρόκειται ωστόσο να σκεπτόμαστε μίζερα και να θυμόμαστε την ασυδοσία του παρελθόντος, δε χάνουμε τίποτα να μείνουμε έξω απο αυτό, για να μη '΄'δηλητηριάσουμε'' και τους άλλους που απλώς αγαπούν το παιχνίδι....
Ν.Δελαγραμμάτικας
.
