Η χώρα βρίσκεται σε μία δύσκολη κατάσταση, η ανεργία χτυπά πια όλα τα σπίτια και εμείς συνεχίζουμε να μιλάμε και να γράφουμε για βόλει.
Δεν αισθανόμαστε γραφικοί αλλά απλώς έχουμε την αίσθηση ότι αποτυπώνουμε απόψεις και στοιχεία που αφορούν μία δράση η οποία δε σταμάτησε ούτε καν στην Κατοχή και φυσικά δε θα πάψει να υφίσταται τώρα αλλά και ποτέ άλλοτε.
Ακόμα και σε κράτη με πραγματική φτώχεια, ο αθλητισμός δίνει διέξοδο, προσφέρει λύσεις για να αισθάνονται οι άνθρωποι καλύτερα.
Τους ανθρώπους να προσέχουμε, γιατί απο αυτούς εξαρτάται ο αθλητισμός.
Πολλές φορές, στα 32 χρόνια που ζώ απο τη δημοσιογραφία, έχω ακούσει κατηγορίες για παράγοντες.
Συχνά, τα παράπονα είναι δικαιολογημένα. Και εύλογα.
Ωστόσο, μήπως πρέπει να δούμε και μία άλλη πτυχή ;
Πρώτα απο όλα, ομάδες χωρίς παράγοντες δεν υπάρχουν.
Το ζητούμενο δεν είναι να τους απομακρύνουμε αλλά να τους βοηθούμε με τη συμπεριφορά και την ειλικρίνεια αλλά και τη συνολική στάση μας να γίνουν καλύτεροι και πιο χρήσιμοι στο άθλημα.
Να μάθουν αντί να τους απογοητεύσουμε και να φύγουν τρέχοντας....
Το εύκολο βέβαια είναι να τα παρατάς, το δύσκολο να πολεμάς, αλλά, σε κρίσιμες εποχές, πρέπει να βρεθούν αποθέματα ψυχικών δυνάμεων που δεν είναι πάντα βέβαιο ότι υπάρχουν.
Σκεφτόμουν ότι υπάρχουν παράγοντες στο βόλει γυναικών που έχουν δώσει πολλές χιλιάδες ευρώ για να επενδύσουν σε αθλήτριες.
Και αναφέρομαι σε παράγοντες έντιμους, συνεπείς, προσεκτικούς.
Πολλοί απο αυτούς τους ανθρώπους, τους ''άσχετους'', τους ''γονείς'' , τους ''περαστικούς'', τους ''ματάκηδες'', τους '''άμπαλους που δεν έχουν τι να κάνουν και πάνε στο γήπεδο'', στέρησαν χρήματα που είχαν ανάγκη οι οικογένειες τους. Οχι για να φανούν αλλά για να βοηθήσουν την ομάδα τους.
Και άκουσαν, μέσα σε ημέρες, μήνες και σε 1-2 χρόνια απο τη μεταγραφή, να τους λένε άλλες αθλήτριες ότι σταματούν επειδή πάνε για μεταπτυχιακό, άλλες γιατί πρέπει να σπουδάσουν στο εξωτερικό, άλλες γιατί δεν τις αφήνει ο αρραβωνιαστικός τους να παίζουν, άλλες επειδή διορίσθηκαν σε άλλη πόλη, άλλες επειδή κουράσθηκαν απο τις μετακινήσεις, άλλες γιατί δεν τους αρέσει ο προπονητής ή επειδή προτιμούν να αφοσιωθούν στο μπιτς βόλει ή γιατί απλώς προτιμούν να έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο.
Κατανοητά όλα αυτά και ανθρώπινα. Ποτέ ωστόσο δε λέγονται απο την αρχή. Τα...ανακαλύπτουμε στη συνέχεια μετά απο το τσίμπημα της μύγας....
Ας σταματήσει λοιπόν το τροπάριο των μεταγραφών και των οδοιπορικών και να γίνει ξανά εντελώς ερασιτεχνικό το βόλει γυναικών στο οποίο οι επενδύσεις μοιάζουν με προσπάθεια ισορροπίας ελέφαντα πάνω σε κινούμενη άμμο....
Ετσι, κανείς δε θα έχει παράπονα απο κανέναν, όλοι θα απολαμβάνουν αυτό που μπορεί ή θέλει να τους προσφέρει κάποιο ''κορόιδο'' και θα περνάμε όλοι πολύ καλύτερα.
Θα ανακαλύψουμε αυτό που χάσαμε μέσα απο τη χαρά του παιχνιδιού και τη διαδικασία της εκλογίκευσης.
Οσοι άλλωστε έχουν δώσει χρήματα για μεταγραφές, στις πιο πολλές περιπτώσεις τα κλαίνε με μαύρο δάκρυ αλλά τα λάθη μήπως δεν είναι για τους ανθρώπους;
Αλλωστε, όλα αυτοί οι παλιοπαράγοντες δεν τα κάνουν ; Αυτοί φταίνε . Για όλα....
Μόνο που αν οι σωστοί παράγοντες πάνε στην πλατεία Συντάγματος αντί να προσπαθούν να μιμηθούν τους άλλους διαδηλωτές και να φασκελώνουν προς την Βουλή, φρόνιμο θα είναι να γυρίσουν την παλάμη ανάποδα.
Ν.Δελαγραμμάτικας
Δεν αισθανόμαστε γραφικοί αλλά απλώς έχουμε την αίσθηση ότι αποτυπώνουμε απόψεις και στοιχεία που αφορούν μία δράση η οποία δε σταμάτησε ούτε καν στην Κατοχή και φυσικά δε θα πάψει να υφίσταται τώρα αλλά και ποτέ άλλοτε.
Ακόμα και σε κράτη με πραγματική φτώχεια, ο αθλητισμός δίνει διέξοδο, προσφέρει λύσεις για να αισθάνονται οι άνθρωποι καλύτερα.
Τους ανθρώπους να προσέχουμε, γιατί απο αυτούς εξαρτάται ο αθλητισμός.
Πολλές φορές, στα 32 χρόνια που ζώ απο τη δημοσιογραφία, έχω ακούσει κατηγορίες για παράγοντες.
Συχνά, τα παράπονα είναι δικαιολογημένα. Και εύλογα.
Ωστόσο, μήπως πρέπει να δούμε και μία άλλη πτυχή ;
Πρώτα απο όλα, ομάδες χωρίς παράγοντες δεν υπάρχουν.
Το ζητούμενο δεν είναι να τους απομακρύνουμε αλλά να τους βοηθούμε με τη συμπεριφορά και την ειλικρίνεια αλλά και τη συνολική στάση μας να γίνουν καλύτεροι και πιο χρήσιμοι στο άθλημα.
Να μάθουν αντί να τους απογοητεύσουμε και να φύγουν τρέχοντας....
Το εύκολο βέβαια είναι να τα παρατάς, το δύσκολο να πολεμάς, αλλά, σε κρίσιμες εποχές, πρέπει να βρεθούν αποθέματα ψυχικών δυνάμεων που δεν είναι πάντα βέβαιο ότι υπάρχουν.
Σκεφτόμουν ότι υπάρχουν παράγοντες στο βόλει γυναικών που έχουν δώσει πολλές χιλιάδες ευρώ για να επενδύσουν σε αθλήτριες.
Και αναφέρομαι σε παράγοντες έντιμους, συνεπείς, προσεκτικούς.
Πολλοί απο αυτούς τους ανθρώπους, τους ''άσχετους'', τους ''γονείς'' , τους ''περαστικούς'', τους ''ματάκηδες'', τους '''άμπαλους που δεν έχουν τι να κάνουν και πάνε στο γήπεδο'', στέρησαν χρήματα που είχαν ανάγκη οι οικογένειες τους. Οχι για να φανούν αλλά για να βοηθήσουν την ομάδα τους.
Και άκουσαν, μέσα σε ημέρες, μήνες και σε 1-2 χρόνια απο τη μεταγραφή, να τους λένε άλλες αθλήτριες ότι σταματούν επειδή πάνε για μεταπτυχιακό, άλλες γιατί πρέπει να σπουδάσουν στο εξωτερικό, άλλες γιατί δεν τις αφήνει ο αρραβωνιαστικός τους να παίζουν, άλλες επειδή διορίσθηκαν σε άλλη πόλη, άλλες επειδή κουράσθηκαν απο τις μετακινήσεις, άλλες γιατί δεν τους αρέσει ο προπονητής ή επειδή προτιμούν να αφοσιωθούν στο μπιτς βόλει ή γιατί απλώς προτιμούν να έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο.
Κατανοητά όλα αυτά και ανθρώπινα. Ποτέ ωστόσο δε λέγονται απο την αρχή. Τα...ανακαλύπτουμε στη συνέχεια μετά απο το τσίμπημα της μύγας....
Ας σταματήσει λοιπόν το τροπάριο των μεταγραφών και των οδοιπορικών και να γίνει ξανά εντελώς ερασιτεχνικό το βόλει γυναικών στο οποίο οι επενδύσεις μοιάζουν με προσπάθεια ισορροπίας ελέφαντα πάνω σε κινούμενη άμμο....
Ετσι, κανείς δε θα έχει παράπονα απο κανέναν, όλοι θα απολαμβάνουν αυτό που μπορεί ή θέλει να τους προσφέρει κάποιο ''κορόιδο'' και θα περνάμε όλοι πολύ καλύτερα.
Θα ανακαλύψουμε αυτό που χάσαμε μέσα απο τη χαρά του παιχνιδιού και τη διαδικασία της εκλογίκευσης.
Οσοι άλλωστε έχουν δώσει χρήματα για μεταγραφές, στις πιο πολλές περιπτώσεις τα κλαίνε με μαύρο δάκρυ αλλά τα λάθη μήπως δεν είναι για τους ανθρώπους;
Αλλωστε, όλα αυτοί οι παλιοπαράγοντες δεν τα κάνουν ; Αυτοί φταίνε . Για όλα....
Μόνο που αν οι σωστοί παράγοντες πάνε στην πλατεία Συντάγματος αντί να προσπαθούν να μιμηθούν τους άλλους διαδηλωτές και να φασκελώνουν προς την Βουλή, φρόνιμο θα είναι να γυρίσουν την παλάμη ανάποδα.
Ν.Δελαγραμμάτικας
