Οι μεγαλύτεροι απο εμάς δεν έχουν να χάσουν πολλά, πλέον.
Εμείς, θα βρούμε την άκρη, εκτός και αν ανοιχθήκαμε υπερβολικά, οπότε θα κοιμηθούμε όπως στρώσαμε.
Οι νεότεροι θα χρειασθεί να επαναπροσδιορίσουν τις κατευθύνσεις τους, αλλά, μπορούν, με υπομονή και ψυχραιμία, να βρούν τον δρόμο τους. Αλλοίμονο αν απογοητευθούν. Θα αγωνισθούν και θα τα καταφέρουν γιατί είναι ικανοί και κανέναν δεν πρέπει να αφήσουν να τους τσακίσει το ηθικό και τη ψυχολογία.
Το δράμα είναι για τα παιδιά που περιμένουν στήριξη απο τους μεγαλύτερους ή έχουν μάθει σε αυτήν και δεν μπορούν να διαχειρισθούν την καθημερινότητα τους.
Το υπερπροστατευμένο περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας αποδεικνύεται ότι έχει σαθρό περίβλημα.
Ενας γονιός που είχε σταθερό και περίπου συγκεκριμένο εισόδημα, έστελνε το παιδί του σε ιδιωτικό σχολείο για καλύτερη εκπαίδευση--κάποιοι βέβαια και επειδή ήθελαν να ικανοποιήσουν δικές τους μικρότητες....---και ένας άλλος δεχόταν να μετακινηθεί το παιδί του σε Πανεμιστήμιο ή ΤΕΙ μακρυά απο το σπίτι ή αποφάσιζε να το ενθαρρύνει να πάει σε εκπαιδευτικό ίδρυμα του εξωτερικού γιατί έκρινε ότι έχει τα εφόδια ώστε να υποστηρίξει την προσπάθεια του να σπουδάσει.
Σήμερα, με την ανεργία να θερίζει, τις μειώσεις αποδοχών να είναι πραγματικότητα, την απομάκρυνση των 40αρηδων και 50αρηδων απο την αγορά εργασίας αφού υπάρχουν ''αναλώσιμοι '' με 500 ευρώ τον μήνα για καθημερινό 10ωρο χωρίς υπερωρίες, τους δημοσίους υπαλλήλους να ανησυχούν για πρώτη φορά για το μισθό και τη θέση τους, θα δούμε εξελίξεις που δεν μπορούμε να φαντασθούμε.
Η φούσκα ξεφούσκωσε απότομα αλλά ο αέρας της συνθλίβει όνειρα, ζωές και αξιοπρέπειες....
Πολλά παιδιά θα αλλάξουν σχολείο τον Σεπτέμβριο και απο ιδιωτικό θα βρεθούν σε δημόσιο με μία αλλαγή όχι ενσυνείδητη αλλά ανάγκης και αδυναμίας.
Ακόμα περισσότερα παιδιά θα παρακολουθούν απο απόσταση τις σπουδές τους σε ΑΕΙ και ΤΕΙ ή θα σταματήσουν τη φοιτητική ζωή, με προφανείς επιπτώσεις στο χρόνο ολοκλήρωσης των σπουδών τους.
Που θα βρίσκουν οι άνεργοι γονείς τα τουλάχιστον 1.000 ευρώ τον μήνα που χρειάζονται για να ζήσει το παιδί τους σε άλλη πόλη, ως φοιτητής ή φοιτήτρια ;
Οι σπουδές στο εξωτερικό δεν αφορούν μόνο τους έχοντες αλλά και τους απελπισμένους που έκαναν μία απεγνωσμένη κίνηση για να βοηθήσουν τα παιδιά τους και τώρα μετεωρίζονται.
Και τώρα, αυτοί οι 100.000 Ελληνες που σε σύνολο 12.000.000 κατοίκων είναι οι μόνοι που δηλώνουν εισόδημα άνω των 60.000 ευρώ τον χρόνο, με συνέπεια να πληρώνουν μονίμως για όλους τους άλλους, όπως και εκείνοι που δηλώνουν λιγότερα αλλά επειδή είναι μισθωτοί δεν μπορούν να κρύψουν φορολογητέα ύλη, θα έχουν ένα ακόμα άγχος στην καθημερινότητα τους.
Την ίδια ώρα, εκείνοι που απολαμβάνουν το μαύρο χρήμα που διακινούν τα κορόιδα, θα συνεχίσουν να γελούν πίσω απο την πλάτη μας.
Στο τέλος της ημέρας, μπορεί κανείς να μου πεί, τι φταίνε τα παιδιά ;
Καλή Κυριακή.
Ν.Δελαγραμμάτικας
Εμείς, θα βρούμε την άκρη, εκτός και αν ανοιχθήκαμε υπερβολικά, οπότε θα κοιμηθούμε όπως στρώσαμε.
Οι νεότεροι θα χρειασθεί να επαναπροσδιορίσουν τις κατευθύνσεις τους, αλλά, μπορούν, με υπομονή και ψυχραιμία, να βρούν τον δρόμο τους. Αλλοίμονο αν απογοητευθούν. Θα αγωνισθούν και θα τα καταφέρουν γιατί είναι ικανοί και κανέναν δεν πρέπει να αφήσουν να τους τσακίσει το ηθικό και τη ψυχολογία.
Το δράμα είναι για τα παιδιά που περιμένουν στήριξη απο τους μεγαλύτερους ή έχουν μάθει σε αυτήν και δεν μπορούν να διαχειρισθούν την καθημερινότητα τους.
Το υπερπροστατευμένο περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας αποδεικνύεται ότι έχει σαθρό περίβλημα.
Ενας γονιός που είχε σταθερό και περίπου συγκεκριμένο εισόδημα, έστελνε το παιδί του σε ιδιωτικό σχολείο για καλύτερη εκπαίδευση--κάποιοι βέβαια και επειδή ήθελαν να ικανοποιήσουν δικές τους μικρότητες....---και ένας άλλος δεχόταν να μετακινηθεί το παιδί του σε Πανεμιστήμιο ή ΤΕΙ μακρυά απο το σπίτι ή αποφάσιζε να το ενθαρρύνει να πάει σε εκπαιδευτικό ίδρυμα του εξωτερικού γιατί έκρινε ότι έχει τα εφόδια ώστε να υποστηρίξει την προσπάθεια του να σπουδάσει.
Σήμερα, με την ανεργία να θερίζει, τις μειώσεις αποδοχών να είναι πραγματικότητα, την απομάκρυνση των 40αρηδων και 50αρηδων απο την αγορά εργασίας αφού υπάρχουν ''αναλώσιμοι '' με 500 ευρώ τον μήνα για καθημερινό 10ωρο χωρίς υπερωρίες, τους δημοσίους υπαλλήλους να ανησυχούν για πρώτη φορά για το μισθό και τη θέση τους, θα δούμε εξελίξεις που δεν μπορούμε να φαντασθούμε.
Η φούσκα ξεφούσκωσε απότομα αλλά ο αέρας της συνθλίβει όνειρα, ζωές και αξιοπρέπειες....
Πολλά παιδιά θα αλλάξουν σχολείο τον Σεπτέμβριο και απο ιδιωτικό θα βρεθούν σε δημόσιο με μία αλλαγή όχι ενσυνείδητη αλλά ανάγκης και αδυναμίας.
Ακόμα περισσότερα παιδιά θα παρακολουθούν απο απόσταση τις σπουδές τους σε ΑΕΙ και ΤΕΙ ή θα σταματήσουν τη φοιτητική ζωή, με προφανείς επιπτώσεις στο χρόνο ολοκλήρωσης των σπουδών τους.
Που θα βρίσκουν οι άνεργοι γονείς τα τουλάχιστον 1.000 ευρώ τον μήνα που χρειάζονται για να ζήσει το παιδί τους σε άλλη πόλη, ως φοιτητής ή φοιτήτρια ;
Οι σπουδές στο εξωτερικό δεν αφορούν μόνο τους έχοντες αλλά και τους απελπισμένους που έκαναν μία απεγνωσμένη κίνηση για να βοηθήσουν τα παιδιά τους και τώρα μετεωρίζονται.
Και τώρα, αυτοί οι 100.000 Ελληνες που σε σύνολο 12.000.000 κατοίκων είναι οι μόνοι που δηλώνουν εισόδημα άνω των 60.000 ευρώ τον χρόνο, με συνέπεια να πληρώνουν μονίμως για όλους τους άλλους, όπως και εκείνοι που δηλώνουν λιγότερα αλλά επειδή είναι μισθωτοί δεν μπορούν να κρύψουν φορολογητέα ύλη, θα έχουν ένα ακόμα άγχος στην καθημερινότητα τους.
Την ίδια ώρα, εκείνοι που απολαμβάνουν το μαύρο χρήμα που διακινούν τα κορόιδα, θα συνεχίσουν να γελούν πίσω απο την πλάτη μας.
Στο τέλος της ημέρας, μπορεί κανείς να μου πεί, τι φταίνε τα παιδιά ;
Καλή Κυριακή.
Ν.Δελαγραμμάτικας
