Στην τελευταία Γενική Συνέλευση της ΕΟΠΕ αποφασίσθηκε ότι πρέπει να αλλάξει το καθεστώς στις υποσχετικές των αθλητριών στο βόλει.
Με απόφαση της προηγούμενης Διοίκησης, είχε απελευθερωθεί το ηλικιακό όριο στις υποσχετικές και αυτό σήμαινε ότι κάθε αθλήτρια, ανεξάρτητα απο την ηλικία της, θα μπορούσε να πάει για ένα χρόνο σε άλλο σύλλογο, με τη διαδικασία της υποσχετικής.
Πλέον, πρόκειται να ισχύσει ότι οι υποσχετικές αφορούν αθλήτριες μέχρι 25 ετών. Παλαιότερα ήταν στα 24 το όριο και με την επιστροφή του ανέβηκε κατά 1 χρόνο.
Η απόφαση δεν έχει γίνει αντιληπτή απο την πλειοψηφία που πιστεύει ότι έχουν παραμείνει όλα ως είχαν.
Στην πραγματικότητα, η διαφοροποίηση είναι σημαντικότατη.
Πράγματι, για να ακριβολογούμε, δεν είχε νόημα να συζητάμε για υποσχετικές σε αθλήτριες ακόμα και 40 ετών. Η έννοια της υποσχετικής κρύβει τη λέξη υπόσχεση. Κάποια αθλήτρια δηλαδή, πηγαίνει σε άλλη ομάδα με την προοπτική να δείξει τι μπορεί να κάνει επειδή δεν είχε ευκαιρίες στην ομάδα όπου ανήκει.
Αυτό συμβαίνει σε όλα τα αθλήματα και ασφαλώς το βόλει είναι λογικό να ευθυγραμμίζεται με την κοινή πρακτική.
Στην Γενική Συνέλευση είχα προβάλλει αντιρρήσεις για την υποσχετική. Ουδείς άλλος μίλησε. Είχα πεί ότι θα έπρεπε να ανέβει το όριο ώστε να μην πέσουμε σε μία απότομη μεταβολή, απο την πλήρη απελευθέρωση, στο φραγμό των 25 ετών.
Δεν έχει άδικο, με τη δύναμη της λογικής, η Διοίκηση της Ομοσπονδίας για αυτή την πρόταση της που πέρασε απο την Γενική Συνέλευση, αλλά, ήδη φαίνονται στην πράξη διάφορα προβλήματα με αθλήτριες που κινδυνεύουν να εγκλωβισθούν στις ομάδες τους καθώς προβάλλονται, αν και υπάρχουν εκκρεμότητες απέναντι τους, οικονομικά ανταλλάγματα για την παραχώρηση τους με τη μορφή ελευθέρας και ενδεχομένως μία υποσχετική να συντελούσε ώστε να αντιμετωπιζόταν το πρόβλημα.
''Μπάλωμα'' θα ήταν, για να είμαι ειλικρινής, όμως, θα βοηθούσε σε μία εποχή βαθιάς οικονομικής κρίσης, κυρίως τις αθλήτριες και δευτερευόντως τις ομάδες, με δεδομένο ότι το άθλημα υποτίθεται ότι είναι καθαρά ερασιτεχνικό και πρέπει να εξυπηρετούνται προθέσεις μετακίνησης, με τον προσήκοντα σεβασμό στις σχέσεις σταθερότητας ανάμεσα σε αθλήτριες και συλλόγους.
Αυτό το καλοκαίρι θα είναι αρκετές οι αθλήτριες που θα αναγκασθούν εκ των πραγμάτων να πάψουν να ασχολούνται με το σπορ, όμως, δεν είμαι διόλου βέβαιος ότι πέραν της ποσότητας έχουμε και την ποιότητα που θα επιτρέψει να καλυφθούν επαρκώς τα κενά απο τις ήδη υπάρχουσες αθλήτριες.
Το θέμα είναι λεπτό και έχει τη σημασία του, η οποία θα φανεί κυρίως μέσα στον Αύγουστο, όταν θα πρέπει να επιδειχθεί καλή διάθεση και πνεύμα συνεργασίας απο σωματεία και αθλήτριες ώστε να μην καταφύγουν όλοι μαζί σε πατέντες...
Ν.Δελαγραμμάτικας
Με απόφαση της προηγούμενης Διοίκησης, είχε απελευθερωθεί το ηλικιακό όριο στις υποσχετικές και αυτό σήμαινε ότι κάθε αθλήτρια, ανεξάρτητα απο την ηλικία της, θα μπορούσε να πάει για ένα χρόνο σε άλλο σύλλογο, με τη διαδικασία της υποσχετικής.
Πλέον, πρόκειται να ισχύσει ότι οι υποσχετικές αφορούν αθλήτριες μέχρι 25 ετών. Παλαιότερα ήταν στα 24 το όριο και με την επιστροφή του ανέβηκε κατά 1 χρόνο.
Η απόφαση δεν έχει γίνει αντιληπτή απο την πλειοψηφία που πιστεύει ότι έχουν παραμείνει όλα ως είχαν.
Στην πραγματικότητα, η διαφοροποίηση είναι σημαντικότατη.
Πράγματι, για να ακριβολογούμε, δεν είχε νόημα να συζητάμε για υποσχετικές σε αθλήτριες ακόμα και 40 ετών. Η έννοια της υποσχετικής κρύβει τη λέξη υπόσχεση. Κάποια αθλήτρια δηλαδή, πηγαίνει σε άλλη ομάδα με την προοπτική να δείξει τι μπορεί να κάνει επειδή δεν είχε ευκαιρίες στην ομάδα όπου ανήκει.
Αυτό συμβαίνει σε όλα τα αθλήματα και ασφαλώς το βόλει είναι λογικό να ευθυγραμμίζεται με την κοινή πρακτική.
Στην Γενική Συνέλευση είχα προβάλλει αντιρρήσεις για την υποσχετική. Ουδείς άλλος μίλησε. Είχα πεί ότι θα έπρεπε να ανέβει το όριο ώστε να μην πέσουμε σε μία απότομη μεταβολή, απο την πλήρη απελευθέρωση, στο φραγμό των 25 ετών.
Δεν έχει άδικο, με τη δύναμη της λογικής, η Διοίκηση της Ομοσπονδίας για αυτή την πρόταση της που πέρασε απο την Γενική Συνέλευση, αλλά, ήδη φαίνονται στην πράξη διάφορα προβλήματα με αθλήτριες που κινδυνεύουν να εγκλωβισθούν στις ομάδες τους καθώς προβάλλονται, αν και υπάρχουν εκκρεμότητες απέναντι τους, οικονομικά ανταλλάγματα για την παραχώρηση τους με τη μορφή ελευθέρας και ενδεχομένως μία υποσχετική να συντελούσε ώστε να αντιμετωπιζόταν το πρόβλημα.
''Μπάλωμα'' θα ήταν, για να είμαι ειλικρινής, όμως, θα βοηθούσε σε μία εποχή βαθιάς οικονομικής κρίσης, κυρίως τις αθλήτριες και δευτερευόντως τις ομάδες, με δεδομένο ότι το άθλημα υποτίθεται ότι είναι καθαρά ερασιτεχνικό και πρέπει να εξυπηρετούνται προθέσεις μετακίνησης, με τον προσήκοντα σεβασμό στις σχέσεις σταθερότητας ανάμεσα σε αθλήτριες και συλλόγους.
Αυτό το καλοκαίρι θα είναι αρκετές οι αθλήτριες που θα αναγκασθούν εκ των πραγμάτων να πάψουν να ασχολούνται με το σπορ, όμως, δεν είμαι διόλου βέβαιος ότι πέραν της ποσότητας έχουμε και την ποιότητα που θα επιτρέψει να καλυφθούν επαρκώς τα κενά απο τις ήδη υπάρχουσες αθλήτριες.
Το θέμα είναι λεπτό και έχει τη σημασία του, η οποία θα φανεί κυρίως μέσα στον Αύγουστο, όταν θα πρέπει να επιδειχθεί καλή διάθεση και πνεύμα συνεργασίας απο σωματεία και αθλήτριες ώστε να μην καταφύγουν όλοι μαζί σε πατέντες...
Ν.Δελαγραμμάτικας
